Likwidacja granic w regionach przygranicznych - Europejskie Ugrupowanie Współpracy Terytorialnej (EUWT) jako instrument współpracy terytorialnej jednostek samorządu terytorialnego w Europie

Systematyka regulacji nielegalnego poboru energii w niemieckim prawie

zarys

Nielegalny pobór energii (NPE) nie został w niemieckim prawie uregulowany w centralnej ustawie dotyczącej energetyki, czyli w ustawie o gospodarce energią. Przepisy poświęcone tej tematyce w prawie energetycznym znajdują się w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy, co związane jest ze specyficzną, nadaną regulacji w wyniku implementacji dyrektyw europejskich systematyką niemieckiego prawa energetycznego. Systematyka regulacji nielegalnego poboru energii (NPE) w niemieckim prawie wynika bowiem bezpośrednio z prawnych wytycznych w zakresie kształtu rynku energii. Ten natomiast został gruntownie przebudowany w ciągu ostatnich ok. 15 lat i charakteryzuje się w chwili obecnej takimi zasadami, jak:

• wydzielenie niezależnych operatorów sieci (unbundling),
• liberalizacja rynku energii i swoboda wyboru sprzedawcy energii.

Z zasad tych wynika, iż nielegalny pobór energii może dotyczyć różnych stosunków prawnych:

• po pierwsze, stosunku prawnego między odbiorcą a operatorem sieci,
• po drugie, stosunku prawnego między odbiorcą a sprzedawcą energii.

Z tego też względu kwestia NPE uregulowana została w rozporządzeniach wykonawczych, regulujących szczegółowo odpowiednio obydwa stosunki prawne.

W zakresie przyłączenia odbiorcy do sieci zastosowanie ma rozporządzenie o ogólnych warunkach przyłączenia do sieci oraz korzystania z łącza w celu zaopatrzenia w energię elektryczną w sieci niskiego napięcia (niemiecki tytuł w oryginale: Verordnung über Allgemeine Bedingungen für den Netzanschluss und dessen Nutzung für die Elektrizitätsversorgung in Niederspannung, w skrócie określane jako NAV). W przypadku sieci gazowniczej obowiązuje niemal identycznie brzmiące rozporządzenie dotyczące przyłączenia do sieci i korzystania z przyłącza do sieci gazowniczej niskiego ciśnienia (niem. skrót: NDAV).

Stosunek prawny między odbiorcą a sprzedawcą energii może być natomiast objęty co do zasady różnymi regułami w zależności od tego, czy sprzedawcą energii jest dostawca wybrany przez odbiorcę czy też energia została zakupiona od sprzedawcy z urzędu (w języku niemieckim zaopatrzenie w energię przez sprzedawcę z urzędu określane jest mianem "zaopatrzenia podstawowego", niem. Grundversorgung), czyli w przypadku, gdy odbiorca nie skorzystał ze swego prawa wyboru sprzedawcy. Wybór sprzedawcy powoduje bowiem poddanie się obydwu stron swobodzie kontraktowej i wyłącza (bezpośrednie) zastosowanie przepisów obowiązujących sprzedawcę z urzędu.