Protokół zmian strony KazusUzyczenieNr1
Dodane:
((1)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 718 KC"}} w zw {{pu przepis="art. 471 KC"}} i {{pu przepis="art. 472 KC"}}
A mógłby mieć przeciw B roszczenie odszkodowawcze z {{pu przepis="art. 718 KC"}} w zw. {{pu przepis="art. 471 KC"}} i {{pu przepis="art. 472 KC"}} o zapłatę 200 zł tytułem kosztów naprawy odtwarzacza DVD z uwagi na nienależyte wykonanie obowiązku zwrotu rzeczy w stanie niepogorszonym
W prawie polskim przesłankami odpowiedzialności odszkodowawczej są każdorazowo:
1) szkoda,
1) zdarzenie, które ją spowodowało oraz
1) związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy zdarzeniem i szkodą.
Szkodą jest strata spowodowana koniecznością zapłaty 200 zł za naprawę odtwarzacza (strata - zob. SzkodaCywilnoprawna). Są to straty, jakie A poniósł w celu przywrócenia stanu poprzedniego.
Wyróżniamy dwie postaci zobowiązań: umowne oraz pozaumowne (wynikające np. z deliktów lub bezpodstawnego wzbogacenia).
Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia ({{pu przepis="art. 65 § 2 KC"}}), zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia ({{pu przepis="art. 710 KC"}} i nast.). Przedmiot użyczenia został wydany biorącemu w użyczenie ([[UmowaRealna umowa realna]] - Górecki w: OsajdaKomentarzKC, 2012, art. 710 nb. 9).
Można rozważyć w tym miejscu wpływ naruszenia {{pu przepis="art. 119 KC"}} na ważność umowy. Zgodnie bowiem z {{pu przepis="art. 119 KC"}} strony nie mogą w drodze czynności prawnej ani przedłużać ani skracać terminów przedawnienia. Skutkiem tego byłoby – stosownie do {{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}} – nieważność umowy użyczenia. W takiej sytuacji brak byłoby stosunku umownego między A i B, co spowodowałoby z kolei konieczność odrzucenia roszczenia z {{pu przepis="art. 471 KC"}}. Z uwagi na treść {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}} można w tym wypadku przyjąć częściową nieważność umowy w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia.
Należy dalej sprawdzić, czy doszło do niewykonania albo nienależytego wykonania umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} o zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym. Przedmiot wrócił jednak do właściciela uszkodzony. Stąd też doszło do naruszenia obowiązku umownego wynikającego z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} i tym samym nienależytego wykonania zobowiązania.
Konieczność zapłaty za naprawę odtwarzacza jest normalnym następstwem uszkodzenia sprzętu elektronicznego ({{pu przepis="art. 361 § 1 KC"}}).
W świetle powyższego roszczenie A o zapłatę odszkodowania w wys. 200 zł powstało.
Ponieważ B powołuje się na przedawnienie roszczenia, należy zbadać zasadność tego zarzutu (peremptoryjnego). Do przedawnienia roszczenia dochodzi, gdy upłynie określony termin przedawnienia i dłużnik powoła się na ten zarzut (zob. więcej w [[PrzedawnienieRoszczenMajatkowych skrypcie nt. przedawnienia]].
Odpowiedzi na pytanie, który z tych terminów jest miarodajny, udziela {{pu przepis="art. 119 KC"}}. Wskazano także wcześniej, iż w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia umowa była nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}} i {{pu przepis="§ 3 KC"}}).
A mógłby mieć przeciw B roszczenie odszkodowawcze z {{pu przepis="art. 718 KC"}} w zw. {{pu przepis="art. 471 KC"}} i {{pu przepis="art. 472 KC"}} o zapłatę 200 zł tytułem kosztów naprawy odtwarzacza DVD z uwagi na nienależyte wykonanie obowiązku zwrotu rzeczy w stanie niepogorszonym
W prawie polskim przesłankami odpowiedzialności odszkodowawczej są każdorazowo:
1) szkoda,
1) zdarzenie, które ją spowodowało oraz
1) związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy zdarzeniem i szkodą.
Szkodą jest strata spowodowana koniecznością zapłaty 200 zł za naprawę odtwarzacza (strata - zob. SzkodaCywilnoprawna). Są to straty, jakie A poniósł w celu przywrócenia stanu poprzedniego.
Wyróżniamy dwie postaci zobowiązań: umowne oraz pozaumowne (wynikające np. z deliktów lub bezpodstawnego wzbogacenia).
Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia ({{pu przepis="art. 65 § 2 KC"}}), zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia ({{pu przepis="art. 710 KC"}} i nast.). Przedmiot użyczenia został wydany biorącemu w użyczenie ([[UmowaRealna umowa realna]] - Górecki w: OsajdaKomentarzKC, 2012, art. 710 nb. 9).
Można rozważyć w tym miejscu wpływ naruszenia {{pu przepis="art. 119 KC"}} na ważność umowy. Zgodnie bowiem z {{pu przepis="art. 119 KC"}} strony nie mogą w drodze czynności prawnej ani przedłużać ani skracać terminów przedawnienia. Skutkiem tego byłoby – stosownie do {{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}} – nieważność umowy użyczenia. W takiej sytuacji brak byłoby stosunku umownego między A i B, co spowodowałoby z kolei konieczność odrzucenia roszczenia z {{pu przepis="art. 471 KC"}}. Z uwagi na treść {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}} można w tym wypadku przyjąć częściową nieważność umowy w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia.
Należy dalej sprawdzić, czy doszło do niewykonania albo nienależytego wykonania umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} o zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym. Przedmiot wrócił jednak do właściciela uszkodzony. Stąd też doszło do naruszenia obowiązku umownego wynikającego z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} i tym samym nienależytego wykonania zobowiązania.
Konieczność zapłaty za naprawę odtwarzacza jest normalnym następstwem uszkodzenia sprzętu elektronicznego ({{pu przepis="art. 361 § 1 KC"}}).
W świetle powyższego roszczenie A o zapłatę odszkodowania w wys. 200 zł powstało.
Ponieważ B powołuje się na przedawnienie roszczenia, należy zbadać zasadność tego zarzutu (peremptoryjnego). Do przedawnienia roszczenia dochodzi, gdy upłynie określony termin przedawnienia i dłużnik powoła się na ten zarzut (zob. więcej w [[PrzedawnienieRoszczenMajatkowych skrypcie nt. przedawnienia]].
Odpowiedzi na pytanie, który z tych terminów jest miarodajny, udziela {{pu przepis="art. 119 KC"}}. Wskazano także wcześniej, iż w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia umowa była nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}} i {{pu przepis="§ 3 KC"}}).
Usunięte:
A mógłby mieć przeciw B roszczenie odszkodowawcze o zapłatę 200 zł tytułem kosztów naprawy odtwarzacza DVD z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 472 KC"}}
Jak w każdym przypadku roszczenia odszkodowawczego, należy ustalić fakt poniesienia szkody na skutek określonego zdarzenia.
Szkodą jest strata spowodowana koniecznością zapłaty 200 zł za naprawę odtwarzacza (strata - zob. SzkodaCywilnoprawna).
Wyróżniamy dwie postaci zobowiązań: umowne oraz pozaumowne (wynikające z deliktów lub bezpodstawnego wzbogacenia).
Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia, albowiem liczy się treść oświadczenia woli ({{pu przepis="art. 65 § 2 KC"}}), zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia (art. 710 i nast.). Przedmiot użyczenia został wydany biorącemu w użyczenie (umowa realna).
Można rozważyć w tym miejscu wpływ naruszenia {{pu przepis="art. 119 KC"}} na ważność umowy. Zgodnie bowiem z art. 119 strony nie mogą w drodze czynności prawnej ani przedłużać ani skracać terminów przedawnienia. Skutkiem tego byłoby – stosownie do {{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}} – nieważność umowy użyczenia. W takiej sytuacji brak byłoby stosunku umownego między A i B, co spowodowałoby z kolei konieczność odrzucenia roszczenia z {{pu przepis="art. 471 KC"}}. Z uwagi na treść {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}} można w tym wypadku przyjąć częściową nieważność umowy w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia.
Należy dalej sprawdzić, czy doszło do niewykonania albo nienależytego wykonania umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} o zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym. Przemiot wrócił jednak do właściciela uszkodzony.
Stąd też doszło do naruszenia obowiązku umownego wynikającego z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} i tym samym nienależytego wykonania zobowiązania.
Konieczność zapłaty za naprawę odtwarzacza jest normalnym następstwem uszkodzenia sprzętu elektronicznego.
W świetle powyższego roszczenie A o zapłatę 200 zł powstało.
Ponieważ B powołuje się na [[PrzedawnienieRoszczenMajatkowych przedawnienie]] roszczenia, należy zbadać zasadność tego zarzutu (peremptoryjnego). Do przedawnienia roszczenia dochodzi, gdy upłynie określony termin przedawnienia i dłużnik powoła się na ten zarzut.
Odpowiedzi na pytanie, który z tych terminów jest miarodajny, udziela {{pu przepis="art. 119 KC"}}. Wskazano także wcześniej, iż w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia umowa była nieważna (art. 58 § 1 i {{pu przepis="§ 3 KC"}}).
Dodane:
((2)) Podstawa odpowiedzialności
Jak w każdym przypadku roszczenia odszkodowawczego, należy ustalić fakt poniesienia szkody na skutek określonego zdarzenia.
((3)) szkoda
Szkodą jest strata spowodowana koniecznością zapłaty 200 zł za naprawę odtwarzacza (strata - zob. SzkodaCywilnoprawna).
((3)) zdarzenie
Zdarzeniem, z którym {{pu przepis="art. 471 KC"}} łączy obowiązek naprawienia szkody jest niewykonanie albo nienależytego wykonanie umowy, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność.
**(1) stosunek zobowiązaniowy**
W pierwszej kolejności trzeba więc ustalić, czy strony łączył stosunek zobowiązaniowy.
Wyróżniamy dwie postaci zobowiązań: umowne oraz pozaumowne (wynikające z deliktów lub bezpodstawnego wzbogacenia).
W tym wypadku chodzi o zobowiązanie umowne wynikające z umowy użyczenia.
Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia, albowiem liczy się treść oświadczenia woli ({{pu przepis="art. 65 § 2 KC"}}), zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia (art. 710 i nast.). Przedmiot użyczenia został wydany biorącemu w użyczenie (umowa realna).
Strony umowy użyczenia określa się jako komodant (dający rzecz w użyczenie) i komodatariusz (biorący w użyczenie).
Można rozważyć w tym miejscu wpływ naruszenia {{pu przepis="art. 119 KC"}} na ważność umowy. Zgodnie bowiem z art. 119 strony nie mogą w drodze czynności prawnej ani przedłużać ani skracać terminów przedawnienia. Skutkiem tego byłoby – stosownie do {{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}} – nieważność umowy użyczenia. W takiej sytuacji brak byłoby stosunku umownego między A i B, co spowodowałoby z kolei konieczność odrzucenia roszczenia z {{pu przepis="art. 471 KC"}}. Z uwagi na treść {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}} można w tym wypadku przyjąć częściową nieważność umowy w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia.
**(2) niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy**
Należy dalej sprawdzić, czy doszło do niewykonania albo nienależytego wykonania umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} o zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym. Przemiot wrócił jednak do właściciela uszkodzony.
Stąd też doszło do naruszenia obowiązku umownego wynikającego z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} i tym samym nienależytego wykonania zobowiązania.
**(3) odpowiedzialność dłużnika**
Zgodnie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} należy domniemywać, iż B ponosi odpowiedzialność za nienależyte wykonanie umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 472 KC"}} B ponosi w tym wypadku odpowiedzialność za niezachowanie należytej staranności, pod pojęciem której należy rozumieć staranność ogólnie wymaganą w stosunkach danego rodzaju ({{pu przepis="art. 355 § 1 KC"}}). Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} obowiązkiem jest bowiem takie używanie rzeczy przez komodatariusza, aby mógł zwrócić ją komodantowi w stanie niepogorszonym.
B mógłby się uwolnić od odpowiedzialności jedynie w ten sposób, iż wykazałby, że szkoda jest następstwem okoliczności, za które odpowiedzialności ponosić nie może. W przedstawionym stanie faktycznym brak jest jednak wskazówek, aby takie uwolnienie się od odpowiedzialności wchodziło w ogóle w grę.
((3)) związek przyczynowo-skutkowy między szkodą i zdarzeniem
Konieczność zapłaty za naprawę odtwarzacza jest normalnym następstwem uszkodzenia sprzętu elektronicznego.
((3)) wynik tymczasowy
W świetle powyższego roszczenie A o zapłatę 200 zł powstało.
((2)) Zaskarżalność roszczenia
Wobec braku okoliczności mogących sugerować wygaśnięcie roszczenia, należy przejść do kwestii jego zaskarżalności, tzn. możliwości dochodzenia wykonania roszczenia na drodze przymusu.
((3)) wymagalność
Roszczenie o zapłatę odszkodowania jest z zasady tzw. zobowiązaniem bezterminowym, co oznacza, że obowiązek spełnienia aktualizuje się niezwłocznie po wykonaniu zobowiązania ({{pu przepis="art. 455 KC"}} in fine). Niezwłoczność oznacza brak nieuzasadnionej zwłoki w spełnieniu świadczenia.
((3)) przedawnienie
Ponieważ B powołuje się na [[PrzedawnienieRoszczenMajatkowych przedawnienie]] roszczenia, należy zbadać zasadność tego zarzutu (peremptoryjnego). Do przedawnienia roszczenia dochodzi, gdy upłynie określony termin przedawnienia i dłużnik powoła się na ten zarzut.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 719 KC"}} roszczenie użyczającego przeciwko biorącemu do używania za uszkodzenie rzeczy przedawniają się z upływem roku od dnia zwrotu rzeczy. Ponieważ rzecz została zwrócona dnia 1.6.2005 r., termin przedawnienia upłynąłby 1.6.2006 r. ({{pu przepis="art. 112 KC"}}). W tej sytuacji zarzut B byłby więc skuteczny.
Jednakże strony uzgodniły dłuższy, bo dwuletni, termin przedawnienia. W tym wypadku termin przedawnienia roszczenia upływałby więc 1.6.2007 r. i wówczas roszczenie nie uległoby przedawnieniu.
Odpowiedzi na pytanie, który z tych terminów jest miarodajny, udziela {{pu przepis="art. 119 KC"}}. Wskazano także wcześniej, iż w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia umowa była nieważna (art. 58 § 1 i {{pu przepis="§ 3 KC"}}).
Wobec tego roszczenie o zapłatę 200 zł uległo przedawnieniu z dniem 1.6.2006 r.
((2)) Wynik
A nie ma wobec B roszczenia o zapłatę 200 zł z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 472 KC"}}.
M.zd. {{pu przepis="art. 714 KC"}} nie stanowi podstawy roszczenia a jedynie uzupełnia zakres odpowiedzialności, ustalając pod jakimi warunkami biorcy w użyczenie odpowiada za przypadkowe zniszczenie/uszkodzenie rzeczy. Właściwym miejscem do sprawdzenia tego przepisu byłby więc, gdyby istniały przesłanki do przyjęcia przypadkowej utraty, punkt dotyczący odpowiedzialności dłużnika.
Jak w każdym przypadku roszczenia odszkodowawczego, należy ustalić fakt poniesienia szkody na skutek określonego zdarzenia.
((3)) szkoda
Szkodą jest strata spowodowana koniecznością zapłaty 200 zł za naprawę odtwarzacza (strata - zob. SzkodaCywilnoprawna).
((3)) zdarzenie
Zdarzeniem, z którym {{pu przepis="art. 471 KC"}} łączy obowiązek naprawienia szkody jest niewykonanie albo nienależytego wykonanie umowy, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność.
**(1) stosunek zobowiązaniowy**
W pierwszej kolejności trzeba więc ustalić, czy strony łączył stosunek zobowiązaniowy.
Wyróżniamy dwie postaci zobowiązań: umowne oraz pozaumowne (wynikające z deliktów lub bezpodstawnego wzbogacenia).
W tym wypadku chodzi o zobowiązanie umowne wynikające z umowy użyczenia.
Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia, albowiem liczy się treść oświadczenia woli ({{pu przepis="art. 65 § 2 KC"}}), zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia (art. 710 i nast.). Przedmiot użyczenia został wydany biorącemu w użyczenie (umowa realna).
Strony umowy użyczenia określa się jako komodant (dający rzecz w użyczenie) i komodatariusz (biorący w użyczenie).
Można rozważyć w tym miejscu wpływ naruszenia {{pu przepis="art. 119 KC"}} na ważność umowy. Zgodnie bowiem z art. 119 strony nie mogą w drodze czynności prawnej ani przedłużać ani skracać terminów przedawnienia. Skutkiem tego byłoby – stosownie do {{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}} – nieważność umowy użyczenia. W takiej sytuacji brak byłoby stosunku umownego między A i B, co spowodowałoby z kolei konieczność odrzucenia roszczenia z {{pu przepis="art. 471 KC"}}. Z uwagi na treść {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}} można w tym wypadku przyjąć częściową nieważność umowy w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia.
**(2) niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy**
Należy dalej sprawdzić, czy doszło do niewykonania albo nienależytego wykonania umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} o zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym. Przemiot wrócił jednak do właściciela uszkodzony.
Stąd też doszło do naruszenia obowiązku umownego wynikającego z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} i tym samym nienależytego wykonania zobowiązania.
**(3) odpowiedzialność dłużnika**
Zgodnie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} należy domniemywać, iż B ponosi odpowiedzialność za nienależyte wykonanie umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 472 KC"}} B ponosi w tym wypadku odpowiedzialność za niezachowanie należytej staranności, pod pojęciem której należy rozumieć staranność ogólnie wymaganą w stosunkach danego rodzaju ({{pu przepis="art. 355 § 1 KC"}}). Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} obowiązkiem jest bowiem takie używanie rzeczy przez komodatariusza, aby mógł zwrócić ją komodantowi w stanie niepogorszonym.
B mógłby się uwolnić od odpowiedzialności jedynie w ten sposób, iż wykazałby, że szkoda jest następstwem okoliczności, za które odpowiedzialności ponosić nie może. W przedstawionym stanie faktycznym brak jest jednak wskazówek, aby takie uwolnienie się od odpowiedzialności wchodziło w ogóle w grę.
((3)) związek przyczynowo-skutkowy między szkodą i zdarzeniem
Konieczność zapłaty za naprawę odtwarzacza jest normalnym następstwem uszkodzenia sprzętu elektronicznego.
((3)) wynik tymczasowy
W świetle powyższego roszczenie A o zapłatę 200 zł powstało.
((2)) Zaskarżalność roszczenia
Wobec braku okoliczności mogących sugerować wygaśnięcie roszczenia, należy przejść do kwestii jego zaskarżalności, tzn. możliwości dochodzenia wykonania roszczenia na drodze przymusu.
((3)) wymagalność
Roszczenie o zapłatę odszkodowania jest z zasady tzw. zobowiązaniem bezterminowym, co oznacza, że obowiązek spełnienia aktualizuje się niezwłocznie po wykonaniu zobowiązania ({{pu przepis="art. 455 KC"}} in fine). Niezwłoczność oznacza brak nieuzasadnionej zwłoki w spełnieniu świadczenia.
((3)) przedawnienie
Ponieważ B powołuje się na [[PrzedawnienieRoszczenMajatkowych przedawnienie]] roszczenia, należy zbadać zasadność tego zarzutu (peremptoryjnego). Do przedawnienia roszczenia dochodzi, gdy upłynie określony termin przedawnienia i dłużnik powoła się na ten zarzut.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 719 KC"}} roszczenie użyczającego przeciwko biorącemu do używania za uszkodzenie rzeczy przedawniają się z upływem roku od dnia zwrotu rzeczy. Ponieważ rzecz została zwrócona dnia 1.6.2005 r., termin przedawnienia upłynąłby 1.6.2006 r. ({{pu przepis="art. 112 KC"}}). W tej sytuacji zarzut B byłby więc skuteczny.
Jednakże strony uzgodniły dłuższy, bo dwuletni, termin przedawnienia. W tym wypadku termin przedawnienia roszczenia upływałby więc 1.6.2007 r. i wówczas roszczenie nie uległoby przedawnieniu.
Odpowiedzi na pytanie, który z tych terminów jest miarodajny, udziela {{pu przepis="art. 119 KC"}}. Wskazano także wcześniej, iż w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia umowa była nieważna (art. 58 § 1 i {{pu przepis="§ 3 KC"}}).
Wobec tego roszczenie o zapłatę 200 zł uległo przedawnieniu z dniem 1.6.2006 r.
((2)) Wynik
A nie ma wobec B roszczenia o zapłatę 200 zł z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 472 KC"}}.
M.zd. {{pu przepis="art. 714 KC"}} nie stanowi podstawy roszczenia a jedynie uzupełnia zakres odpowiedzialności, ustalając pod jakimi warunkami biorcy w użyczenie odpowiada za przypadkowe zniszczenie/uszkodzenie rzeczy. Właściwym miejscem do sprawdzenia tego przepisu byłby więc, gdyby istniały przesłanki do przyjęcia przypadkowej utraty, punkt dotyczący odpowiedzialności dłużnika.
Usunięte:
Jak w każdym przypadku roszczenia odszkodowawczego, należy ustalić fakt poniesienia szkody na skutek określonego zdarzenia.
((3))) szkoda
Szkodą jest strata spowodowana koniecznością zapłaty 200 zł za naprawę odtwarzacza.()
((3)) zdarzenie
Zdarzeniem, z którym {{pu przepis="art. 471 KC"}} łączy obowiązek naprawienia szkody jest niewykonanie albo nienależytego wykonanie umowy, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność.
**(1) stosunek zobowiązaniowy**
W pierwszej kolejności trzeba więc ustalić, czy strony łączył stosunek zobowiązaniowy.
Wyróżniamy dwie postaci zobowiązań: umowne oraz pozaumowne (wynikające z deliktów lub bezpodstawnego wzbogacenia).
W tym wypadku chodzi o zobowiązanie umowne wynikające z umowy użyczenia.
Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia, albowiem liczy się treść oświadczenia woli ({{pu przepis="art. 65 § 2 KC"}}), zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia (art. 710 i nast.). Przedmiot użyczenia został wydany biorącemu w użyczenie (umowa realna).
Strony umowy użyczenia określa się jako komodant (dający rzecz w użyczenie) i komodatariusz (biorący w użyczenie).
Można rozważyć w tym miejscu wpływ naruszenia {{pu przepis="art. 119 KC"}} na ważność umowy. Zgodnie bowiem z art. 119 strony nie mogą w drodze czynności prawnej ani przedłużać ani skracać terminów przedawnienia. Skutkiem tego byłoby – stosownie do {{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}} – nieważność umowy użyczenia. W takiej sytuacji brak byłoby stosunku umownego między A i B, co spowodowałoby z kolei konieczność odrzucenia roszczenia z {{pu przepis="art. 471 KC"}}. Z uwagi na treść {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}} można w tym wypadku przyjąć częściową nieważność umowy w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia.
**(2) niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy**
Należy dalej sprawdzić, czy doszło do niewykonania albo nienależytego wykonania umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} o zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym. Przemiot wrócił jednak do właściciela uszkodzony.
Stąd też doszło do naruszenia obowiązku umownego wynikającego z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} i tym samym nienależytego wykonania zobowiązania.
**(3) odpowiedzialność dłużnika**
Zgodnie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} należy domniemywać, iż B ponosi odpowiedzialność za nienależyte wykonanie umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 472 KC"}} B ponosi w tym wypadku odpowiedzialność za niezachowanie należytej staranności, pod pojęciem której należy rozumieć staranność ogólnie wymaganą w stosunkach danego rodzaju ({{pu przepis="art. 355 § 1 KC"}}). Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} obowiązkiem jest bowiem takie używanie rzeczy przez komodatariusza, aby mógł zwrócić ją komodantowi w stanie niepogorszonym.
B mógłby się uwolnić od odpowiedzialności jedynie w ten sposób, iż wykazałby, że szkoda jest następtwem okoliczności, za które odpowiadzialności ponosić nie może. W przedstawionym stanie faktycznym brak jest jednak wskazówek, aby takie uwolnienie się od odpowiedzialności wchodziło w ogóle w grę.
((3)) związek przyczynowo-skutkowy między szkodą i zdarzeniem
Konieczność zapłaty za naprawę odtwarzacza jest normalnym następstwem uszkodzenia sprzętu elektronicznego.
((3)) wynik tymczasowy
W świetle powyższego roszczenie A o zapłatę 200 zł powstało.
((2)) Zaskarżalność roszczenia
Wobec braku okoliczności mogących sugerować wygaśnięcie roszczenia, należy przejść do kwestii jego zaskarżalności, tzn. możliwości dochodzenia wykonania roszczenia na drodze przymusu.
((3)) wymagalność
Roszczenie o zapłatę odszkodowania jest z zasady tzw. zobowiązaniem bezterminowym, co oznacza, że obowiązek spełnienia aktualizuje się niezwłocznie po wykonaniu zobowiązania ({{pu przepis="art. 455 KC"}} in fine). Niezwłoczność oznacza brak nieuzasadnionej zwłoki w spełnieniu świadczenia.
((3)) przedawnienie
Ponieważ B powołuje się na [[PrzedawnienieRoszczenMajatkowych przedawnienie]] roszczenia, należy zbadać zasadność tego zarzutu (peremptoryjnego). Do przedawnienia roszczenia dochodzi, gdy upłynie określony termin przedawnienia i dłużnik powoła się na ten zarzut.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 719 KC"}} roszczenie użyczającego przeciwko biorącemu do używania za uszkodzenie rzeczy przedawniają się z upływem roku od dnia zwrotu rzeczy. Ponieważ rzecz została zwrócona dnia 1.6.2005 r., termin przedawnienia upłynąłby 1.6.2006 r. ({{pu przepis="art. 112 KC"}}). W tej sytuacji zarzut B byłby więc skuteczny.
Jednakże strony uzgodniły dłuższy, bo dwuletni, termin przedawnienia. W tym wypadku termin przedawnienia roszczenia upływałby więc 1.6.2007 r. i wówczas roszczenie nie uległoby przedawnieniu.
Odpowiedzi na pytanie, który z tych terminów jest miarodajny, udziela {{pu przepis="art. 119 KC"}}. Wskazano także wcześniej, iż w zakresie uzgodnienia terminów przedawnienia umowa była nieważna (art. 58 § 1 i {{pu przepis="§ 3 KC"}}).
Wobec tego roszczenie o zapłatę 200 zł uległo przedawnieniu z dniem 1.6.2006 r.
((2)) Wynik
A nie ma wobec B roszczenia o zapłatę 200 zł z art. 471, 472 KC.
M.zd. {{pu przepis="art. 714 KC"}} nie stanowi podstawy roszczenia a jedynie uzupełnia zakres odpowiedzialności, ustalając pod jakimi warunkami biorcy w użyczenie odpowiada za przypadkowe zniszczenie/uszkodzenie rzeczy. Właściwym miejscem do sprawdzenia tego przepisu byłby więc, gdyby istniały przesłanki do przyjęcia przepadkowej utraty, punkt dotyczący odpowiedzialności dłużnika.
Dodane:
Szkodą jest strata spowodowana koniecznością zapłaty 200 zł za naprawę odtwarzacza.()
Usunięte:
Dodane:
((3))) szkoda
Usunięte:
Dodane:
CategoryKazusyUzyczenie CategoryPrzedawnienieRoszczenMajatkowych
Usunięte:
Dodane:
Wyróżniamy dwie postaci zobowiązań: umowne oraz pozaumowne (wynikające z deliktów lub bezpodstawnego wzbogacenia).
W tym wypadku chodzi o zobowiązanie umowne wynikające z umowy użyczenia.
Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia, albowiem liczy się treść oświadczenia woli ({{pu przepis="art. 65 § 2 KC"}}), zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia (art. 710 i nast.). Przedmiot użyczenia został wydany biorącemu w użyczenie (umowa realna).
W tym wypadku chodzi o zobowiązanie umowne wynikające z umowy użyczenia.
Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia, albowiem liczy się treść oświadczenia woli ({{pu przepis="art. 65 § 2 KC"}}), zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia (art. 710 i nast.). Przedmiot użyczenia został wydany biorącemu w użyczenie (umowa realna).
Usunięte:
Dodane:
Zdarzeniem, z którym {{pu przepis="art. 471 KC"}} łączy obowiązek naprawienia szkody jest niewykonanie albo nienależytego wykonanie umowy, za które dłużnik ponosi odpowiedzialność.
**(1) stosunek zobowiązaniowy**
W pierwszej kolejności trzeba więc ustalić, czy strony łączył stosunek zobowiązaniowy.
Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia, albowiem liczy się treść oświadczenia woli, zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia (art. 710 i nast.).
**(2) niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy**
Należy dalej sprawdzić, czy doszło do niewykonania albo nienależytego wykonania umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} o zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym. Przemiot wrócił jednak do właściciela uszkodzony.
Stąd też doszło do naruszenia obowiązku umownego wynikającego z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} i tym samym nienależytego wykonania zobowiązania.
**(3) odpowiedzialność dłużnika**
Konieczność zapłaty za naprawę odtwarzacza jest normalnym następstwem uszkodzenia sprzętu elektronicznego.
Ponieważ B powołuje się na [[PrzedawnienieRoszczenMajatkowych przedawnienie]] roszczenia, należy zbadać zasadność tego zarzutu (peremptoryjnego). Do przedawnienia roszczenia dochodzi, gdy upłynie określony termin przedawnienia i dłużnik powoła się na ten zarzut.
M.zd. {{pu przepis="art. 714 KC"}} nie stanowi podstawy roszczenia a jedynie uzupełnia zakres odpowiedzialności, ustalając pod jakimi warunkami biorcy w użyczenie odpowiada za przypadkowe zniszczenie/uszkodzenie rzeczy. Właściwym miejscem do sprawdzenia tego przepisu byłby więc, gdyby istniały przesłanki do przyjęcia przepadkowej utraty, punkt dotyczący odpowiedzialności dłużnika.
**(1) stosunek zobowiązaniowy**
W pierwszej kolejności trzeba więc ustalić, czy strony łączył stosunek zobowiązaniowy.
Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia, albowiem liczy się treść oświadczenia woli, zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia (art. 710 i nast.).
**(2) niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy**
Należy dalej sprawdzić, czy doszło do niewykonania albo nienależytego wykonania umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} o zakończeniu użyczenia biorący do używania obowiązany jest zwrócić użyczającemu rzecz w stanie nie pogorszonym. Przemiot wrócił jednak do właściciela uszkodzony.
Stąd też doszło do naruszenia obowiązku umownego wynikającego z {{pu przepis="art. 718 § 1 KC"}} i tym samym nienależytego wykonania zobowiązania.
**(3) odpowiedzialność dłużnika**
Konieczność zapłaty za naprawę odtwarzacza jest normalnym następstwem uszkodzenia sprzętu elektronicznego.
Ponieważ B powołuje się na [[PrzedawnienieRoszczenMajatkowych przedawnienie]] roszczenia, należy zbadać zasadność tego zarzutu (peremptoryjnego). Do przedawnienia roszczenia dochodzi, gdy upłynie określony termin przedawnienia i dłużnik powoła się na ten zarzut.
M.zd. {{pu przepis="art. 714 KC"}} nie stanowi podstawy roszczenia a jedynie uzupełnia zakres odpowiedzialności, ustalając pod jakimi warunkami biorcy w użyczenie odpowiada za przypadkowe zniszczenie/uszkodzenie rzeczy. Właściwym miejscem do sprawdzenia tego przepisu byłby więc, gdyby istniały przesłanki do przyjęcia przepadkowej utraty, punkt dotyczący odpowiedzialności dłużnika.
Usunięte:
W pierwszej kolejności trzeba więc ustalić, czy strony łączył stosunek umowny. Ponieważ przedmiotem umowy było bezpłatne używanie rzeczy, a nazwa nadana umowie przez strony nie ma znaczenia, albowiem liczy się treść oświadczenia woli, zawarta umowa odpowiada typowi umowy użyczenia (art. 710 i nast.).
Należy dalej sprawdzić, czy doszło do niewykonania albo nienależytego wykonania umowy. Zgodnie z {{pu przepis="art. 712 § 1 KC"}} korzystanie z rzeczy ma odpowiadać jej właściwościom i przeznaczeniu. Brak jest w stanie faktycznym informacji o tym, skąd wynikało uszkodzenie. Należy więc wyjść z założenia, iż było ono skutkiem nieprawidłowego posługiwania się sprzętem.
Stąd też doszło do naruszenia obowiązku umownego i tym samym nienależytego wykonania umowy.
Uszkodzenie sprzętu było także normalnym następstwem powyższego zachowania B.
Ponieważ B powołuje się na przedawnienie roszczenia, należy zbadać zasadność tego zarzutu (peremptoryjnego). Do przedawnienia roszczenia dochodzi, gdy upłynie określony termin przedawnienia i dłużnik powoła się na ten zarzut.
M.zd. {{pu przepis="art. 714 KC"}} nie stanowi podstawy roszczenia a jedynie uzupełnia zakres odpowiedzialności, ustalając pod jakimi warunkami biorcy w użyczenie odpowiada za przypadkowe zniszczenie/uszkodzenie rzeczy. Właściwym miejscem do sprawdzenia tego przepisu byłby więc, gdyby istniały przesłanki do przyjęcia przepadkowej utraty, pkt I.2.c.
Dodane:
((1)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} i {{pu przepis="art. 472 KC"}}
A mógłby mieć przeciw B roszczenie odszkodowawcze o zapłatę 200 zł tytułem kosztów naprawy odtwarzacza DVD z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 472 KC"}}
A mógłby mieć przeciw B roszczenie odszkodowawcze o zapłatę 200 zł tytułem kosztów naprawy odtwarzacza DVD z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 472 KC"}}
