Protokół zmian strony KazusRoszczeniaUzupelniajace2
Dodane:
((2)) Sytuacja windykacyjna
Od dnia 1.6.1990 (stwierdzenie nieważności decyzji) do dnia 31.1.1995 G władała nieruchomością P nie posiadając ku temu żadnego uprawnienia.
((2)) Posiadanie w złej wierze
Ponieważ G nie miała podstaw do przypisywania sobie prawa własności, więc była w złej wierze. Jej zachowanie wskazywało na władanie rzeczą dla siebie, wobec czego G była posiadaczem, nie tylko dzierżycielem.
((2)) Wysokość wynagrodzenia
Wg omawianego wyroku SN {{pu przepis="art. 224 KC"}} i {{pu przepis="art. 225 KC"}} dotyczą wynagrodzenia, które "ułatwia wierzycielowi osiągnięcie celu gospodarczego polegającego na zrównaniu jego stanu majątkowego do poziomu, jaki mógłby istnieć, gdyby właściciel mógł korzystać z rzeczy".
Od dnia 1.6.1990 (stwierdzenie nieważności decyzji) do dnia 31.1.1995 G władała nieruchomością P nie posiadając ku temu żadnego uprawnienia.
((2)) Posiadanie w złej wierze
Ponieważ G nie miała podstaw do przypisywania sobie prawa własności, więc była w złej wierze. Jej zachowanie wskazywało na władanie rzeczą dla siebie, wobec czego G była posiadaczem, nie tylko dzierżycielem.
((2)) Wysokość wynagrodzenia
Wg omawianego wyroku SN {{pu przepis="art. 224 KC"}} i {{pu przepis="art. 225 KC"}} dotyczą wynagrodzenia, które "ułatwia wierzycielowi osiągnięcie celu gospodarczego polegającego na zrównaniu jego stanu majątkowego do poziomu, jaki mógłby istnieć, gdyby właściciel mógł korzystać z rzeczy".
Usunięte:
Od dnia 1.6.1990 (stwierdzenie nieważności decyzji) do dnia 31.1.1995 G władała nieruchomością P nie posiadając ku temu żadnego uprawnienia.
((2)) Posiadanie w złej wierze
Ponieważ G nie miała podstaw do przypisywania sobie prawa własności, więc była w złej wierze. Jej zachowanie wskazywało na władanie rzeczą dla siebie, wobec czego G była posiadaczem, nie tylko dzierżycielem.
((2)) Wysokość wynagrodzenia
Wg omawianego wyroku SN {{pu przepis="art. 224 KC"}} i {{pu przepis="art. 225 KC"}} dotyczą wynagrodzenia, które "ułatwia wierzycielowi osiągnięcie celu gospodarczego polegającego na zrównaniu jego stanu majątkowego do poziomu, jaki mógłby istnieć, gdyby właściciel mógł korzystać z rzeczy".
Dodane:
==roszczenie o wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z cudzej nieruchomości==
Dodane:
CategoryKazusyRoszczeniaUzupelniajace
Usunięte:
Dodane:
((1)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 417 KC"}}
Wg wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 2000 r., IV CKN 1159/00 (Lex 52472) roszczenia deliktowe ({{pu przepis="art. 417 KC"}} i nast.) odpadają, gdyż brak jest bezprawności. "Niezastosowanie się do cudzego prawa podmiotowego wynikającego ze stosunku prawa obligacyjnego lub rzeczowego nie mieści się w pojęciu bezprawności". Obejmuje ona bowiem naruszenie przepisów powszechnie obowiązujących (lub reguł nie mających postaci normatywnej).
((1)) Roszczenia z {{pu przepis="art. 225 zd. 1 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 224 § 2 zd. 1 KC"}}
P może przysługiwać roszczenie z podanej podstawy, jeżeli G jako posiadacz w złej wierze korzystała z cudzej rzeczy.
((2)) Sytuacja windykacyjna
Od dnia 1.6.1990 (stwierdzenie nieważności decyzji) do dnia 31.1.1995 G władała nieruchomością P nie posiadając ku temu żadnego uprawnienia.
((2)) Posiadanie w złej wierze
Ponieważ G nie miała podstaw do przypisywania sobie prawa własności, więc była w złej wierze. Jej zachowanie wskazywało na władanie rzeczą dla siebie, wobec czego G była posiadaczem, nie tylko dzierżycielem.
((2)) Wysokość wynagrodzenia
Wg omawianego wyroku SN {{pu przepis="art. 224 KC"}} i {{pu przepis="art. 225 KC"}} dotyczą wynagrodzenia, które "ułatwia wierzycielowi osiągnięcie celu gospodarczego polegającego na zrównaniu jego stanu majątkowego do poziomu, jaki mógłby istnieć, gdyby właściciel mógł korzystać z rzeczy".
----
CategoryKazusyPrawoRzeczowe
Wg wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 2000 r., IV CKN 1159/00 (Lex 52472) roszczenia deliktowe ({{pu przepis="art. 417 KC"}} i nast.) odpadają, gdyż brak jest bezprawności. "Niezastosowanie się do cudzego prawa podmiotowego wynikającego ze stosunku prawa obligacyjnego lub rzeczowego nie mieści się w pojęciu bezprawności". Obejmuje ona bowiem naruszenie przepisów powszechnie obowiązujących (lub reguł nie mających postaci normatywnej).
((1)) Roszczenia z {{pu przepis="art. 225 zd. 1 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 224 § 2 zd. 1 KC"}}
P może przysługiwać roszczenie z podanej podstawy, jeżeli G jako posiadacz w złej wierze korzystała z cudzej rzeczy.
((2)) Sytuacja windykacyjna
Od dnia 1.6.1990 (stwierdzenie nieważności decyzji) do dnia 31.1.1995 G władała nieruchomością P nie posiadając ku temu żadnego uprawnienia.
((2)) Posiadanie w złej wierze
Ponieważ G nie miała podstaw do przypisywania sobie prawa własności, więc była w złej wierze. Jej zachowanie wskazywało na władanie rzeczą dla siebie, wobec czego G była posiadaczem, nie tylko dzierżycielem.
((2)) Wysokość wynagrodzenia
Wg omawianego wyroku SN {{pu przepis="art. 224 KC"}} i {{pu przepis="art. 225 KC"}} dotyczą wynagrodzenia, które "ułatwia wierzycielowi osiągnięcie celu gospodarczego polegającego na zrównaniu jego stanu majątkowego do poziomu, jaki mógłby istnieć, gdyby właściciel mógł korzystać z rzeczy".
----
CategoryKazusyPrawoRzeczowe
Usunięte:
Zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 2000 r., IV CKN 1159/00 (Lex 52472):
1) odpadają roszczenia deliktowe ({{pu przepis="art. 417 KC"}} i nast.), gdyż brak jest bezprawności, albowiem niezastosowanie się do cudzego prawa podmiotowego wynikającego ze stosunku prawa obligacyjnego lub rzeczowego nie mieści się w pojęciu bezprawności. Obejmuje ona bowiem naruszenie przepisów powszechnie obowiązujących (lub reguł nie mających postaci normatywnej);
1) G nie miała podstaw do przypisywania sobie prawa własności, więc była w złej wierze;
1) art. 224 i 225 KC dotyczą wynagrodzenia, które "ułatwia wierzycielowi osiągnięcie celu gospodarczego polegającego na zrównaniu jego stanu majątkowego do poziomu, jaki mógłby istnieć, gdyby właściciel mógł korzystać z rzeczy".
Dodane:
1) odpadają roszczenia deliktowe ({{pu przepis="art. 417 KC"}} i nast.), gdyż brak jest bezprawności, albowiem niezastosowanie się do cudzego prawa podmiotowego wynikającego ze stosunku prawa obligacyjnego lub rzeczowego nie mieści się w pojęciu bezprawności. Obejmuje ona bowiem naruszenie przepisów powszechnie obowiązujących (lub reguł nie mających postaci normatywnej);
Usunięte:
Dodane:
1) odpadają roszczenia deliktowe, gdyż brak jest bezprawności, albowiem niezastosowanie się do cudzego prawa podmiotowego wynikającego ze stosunku prawa obligacyjnego lub rzeczowego nie mieści się w pojęciu bezprawności. Obejmuje ona bowiem naruszenie przepisów powszechnie obowiązujących (lub reguł nie mających postaci normatywnej);
1) G nie miała podstaw do przypisywania sobie prawa własności, więc była w złej wierze;
1) art. 224 i 225 KC dotyczą wynagrodzenia, które "ułatwia wierzycielowi osiągnięcie celu gospodarczego polegającego na zrównaniu jego stanu majątkowego do poziomu, jaki mógłby istnieć, gdyby właściciel mógł korzystać z rzeczy".
1) G nie miała podstaw do przypisywania sobie prawa własności, więc była w złej wierze;
1) art. 224 i 225 KC dotyczą wynagrodzenia, które "ułatwia wierzycielowi osiągnięcie celu gospodarczego polegającego na zrównaniu jego stanu majątkowego do poziomu, jaki mógłby istnieć, gdyby właściciel mógł korzystać z rzeczy".
Usunięte:
Dodane:
Zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 2000 r., IV CKN 1159/00 (Lex 52472):
1) odpadają roszczenia deliktowe, gdyż brak jest bezprawności, albowiem niezastosowanie się do cudzego prawa podmiotowego wynikającego ze stosunku prawa obligacyjnego lub rzeczowego nie mieści się w pojęciu bezprawności. Obejmuje ona bowiem naruszenie przepisów powszechnie obowiązujących (lub reguł nie mających postaci normatywnej).
1) odpadają roszczenia deliktowe, gdyż brak jest bezprawności, albowiem niezastosowanie się do cudzego prawa podmiotowego wynikającego ze stosunku prawa obligacyjnego lub rzeczowego nie mieści się w pojęciu bezprawności. Obejmuje ona bowiem naruszenie przepisów powszechnie obowiązujących (lub reguł nie mających postaci normatywnej).
