Wersja [18969]
To jest stara wersja FormyDzialaniaAdministracji utworzona przez MarcinKrzymuski, 2014-09-24 12:55:22.
Formy działania administracji
Działanie oznacza tworzenie określonych skutków w rzeczywistości. Każdy podmiot uczestniczący w obrocie prawnym tworzy te skutki w określony sposób. W prawie cywilnym następstwa prawne związane są z oświadczeniami woli (np. zwarcie umów) oraz z czynnościami faktycznymi (np. czyny niedozwolone). System prawny wyróżnia więc rozmaite formy działania. W przypadku organów administracyjnych formą działania jest prawnie określony typ konkretnej czynności organu administracji, nadający się do wielokrotnego stosowania.
A. Systematyka form działania administracji
Formy działania administracji można podzielić w sposób następujący na czynności prawne i na inne działania.
1. Czynności prawne
Czynności prawne polegają na objawieniu woli organu w celu wywołania określonych skutków prawnych. Czynności prawne organów administracyjnych mogą mieć dwojaki charakter. Mogą być to czynności regulowane przez przepisy prawa administracyjnego - wówczas mamy do czynienia z tzw. czynnościami administracyjnoprawnymi - albo przez przepisy prawa cywilnego - wtedy mówimy o czynnościach cywilnoprawnych.
Czynności prawne polegają na objawieniu woli organu w celu wywołania określonych skutków prawnych. Czynności prawne organów administracyjnych mogą mieć dwojaki charakter. Mogą być to czynności regulowane przez przepisy prawa administracyjnego - wówczas mamy do czynienia z tzw. czynnościami administracyjnoprawnymi - albo przez przepisy prawa cywilnego - wtedy mówimy o czynnościach cywilnoprawnych.
a. czynności administracyjnoprawne
Czynności administracyjnoprawne dają się natomiast podzielić na czynności o charakterze władczym i czynności niewładcze. W tym miejscu przybliżenia wymaga pojęcie "władztwa (administracyjnego)". Władczość polega na tym, że organ administracji jednostronnie, mocą swoich kompetencji, rozstrzyga o pozycji prawnej drugiej strony stosunku prawnego. Druga strona musi natomiast podporządkować temu rozstrzygnięciu. W celu zapewnienia efektywności działania organowi przysługuje prawo użycia przymusu.
b. czynności cywilnoprawne
Do działań o charakterze cywilnoprawnym, a więc takich, które są regulowane wyłącznie przez przepisy prawa cywilnego, zaliczyć należy przede wszystkim umowy cywilnoprawne zawierane przez organy administracji publicznej. Umowy zawierane są głównie w sferach majątkowych, np. zbywanie składników majątkowych gmin, i dotyczących świadczeń. Wynika stąd, że ta forma działalności administracji występuje tylko w stosunkach zewnętrznych, a więc, gdy po drugiej stronie działa podmiot spoza sfery administracji.
Niewykluczone jest też stosowanie przez organy administracyjne innych czynności o charakterze cywilnoprawnym.
Czynności administracyjnoprawne dają się natomiast podzielić na czynności o charakterze władczym i czynności niewładcze. W tym miejscu przybliżenia wymaga pojęcie "władztwa (administracyjnego)". Władczość polega na tym, że organ administracji jednostronnie, mocą swoich kompetencji, rozstrzyga o pozycji prawnej drugiej strony stosunku prawnego. Druga strona musi natomiast podporządkować temu rozstrzygnięciu. W celu zapewnienia efektywności działania organowi przysługuje prawo użycia przymusu.
- czynności władcze
- czynności niewładcze
b. czynności cywilnoprawne
Do działań o charakterze cywilnoprawnym, a więc takich, które są regulowane wyłącznie przez przepisy prawa cywilnego, zaliczyć należy przede wszystkim umowy cywilnoprawne zawierane przez organy administracji publicznej. Umowy zawierane są głównie w sferach majątkowych, np. zbywanie składników majątkowych gmin, i dotyczących świadczeń. Wynika stąd, że ta forma działalności administracji występuje tylko w stosunkach zewnętrznych, a więc, gdy po drugiej stronie działa podmiot spoza sfery administracji.
Niewykluczone jest też stosowanie przez organy administracyjne innych czynności o charakterze cywilnoprawnym.
2. Czynności faktyczne (działania nie będące czynnościami prawnymi)
W przypadku czynności nie mających charakteru czynności prawnych wywołanie skutku prawnego nie jest zamierzonym celem podjęcia czynności, a jedynie efektem czasami jej towarzyszącym. Wyróżnia się tutaj działania społeczno-organizatorskie, czynności materialno-techniczne i zwykłe poświadczenia.
W przypadku czynności nie mających charakteru czynności prawnych wywołanie skutku prawnego nie jest zamierzonym celem podjęcia czynności, a jedynie efektem czasami jej towarzyszącym. Wyróżnia się tutaj działania społeczno-organizatorskie, czynności materialno-techniczne i zwykłe poświadczenia.
a. działania społeczno-organizatorskie
Tym określeniem objęte są społeczne formy administrowania, nie poparte przymusem państwowym. Są to więc takie formy działania, jakie przysługują w zasadzie każdej organizacji społecznej, a więc nie stanowiące norm prawnych i nie poparte przymusem administracyjnym (np. odczyty, prelekcje, akcje społeczne).
b. czynności materialno-techniczne
Cechą charakterystyczną tego rodzaju czynności jest wywołanie określonych skutków drogą faktów, a nie przez tworzenie norm porządku prawnego (doręczenie korespondencji urzędowej, zameldowanie itp). Jednocześnie jednak podmioty wobec których organy administracji podejmują czynności materialno-techniczne muszą się im podporządkować, a ich wykonanie może w przeciwnym razie nastąpić w drodze przymusu. Bezpośrednią podstawę tych działań może stanowić akt administracyjny, akt normatywny lub ustawa.
Wśród czynności materialno-technicznych możemy wyróżnić czynności o charakterze wewnętrznym, a więc działania podejmowane i wywołujące skutki w ramach struktury administracji, oraz czynności zewnętrzne, czyli odnoszące się do podmiotów spoza administracji.
c. zwykłe poświadczenia
Poświadczenia nie tworzą, nie zmieniają ani też nie znoszą stosunków prawnych. Poświadczenia (zaświadczenia) wydawana są np. na podstawie art. 217 § 2 KPA
Tym określeniem objęte są społeczne formy administrowania, nie poparte przymusem państwowym. Są to więc takie formy działania, jakie przysługują w zasadzie każdej organizacji społecznej, a więc nie stanowiące norm prawnych i nie poparte przymusem administracyjnym (np. odczyty, prelekcje, akcje społeczne).
b. czynności materialno-techniczne
Cechą charakterystyczną tego rodzaju czynności jest wywołanie określonych skutków drogą faktów, a nie przez tworzenie norm porządku prawnego (doręczenie korespondencji urzędowej, zameldowanie itp). Jednocześnie jednak podmioty wobec których organy administracji podejmują czynności materialno-techniczne muszą się im podporządkować, a ich wykonanie może w przeciwnym razie nastąpić w drodze przymusu. Bezpośrednią podstawę tych działań może stanowić akt administracyjny, akt normatywny lub ustawa.
Wśród czynności materialno-technicznych możemy wyróżnić czynności o charakterze wewnętrznym, a więc działania podejmowane i wywołujące skutki w ramach struktury administracji, oraz czynności zewnętrzne, czyli odnoszące się do podmiotów spoza administracji.
c. zwykłe poświadczenia
Poświadczenia nie tworzą, nie zmieniają ani też nie znoszą stosunków prawnych. Poświadczenia (zaświadczenia) wydawana są np. na podstawie art. 217 § 2 KPA
art. 217 KPA
§ 1. Organ administracji publicznej wydaje zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie.
§ 2. Zaświadczenie wydaje się, jeżeli:
1) urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa,
2) osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.
§ 3. Zaświadczenie powinno być wydane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie siedmiu dni.
§ 4. Zaświadczenie wydaje się w formie dokumentu elektronicznego, opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub podpisem osobistym, jeżeli zażąda tego osoba ubiegająca się o zaświadczenie.
. Zgodnie z art. 76 KPA§ 1. Organ administracji publicznej wydaje zaświadczenie na żądanie osoby ubiegającej się o zaświadczenie.
§ 2. Zaświadczenie wydaje się, jeżeli:
1) urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaga przepis prawa,
2) osoba ubiega się o zaświadczenie ze względu na swój interes prawny w urzędowym potwierdzeniu określonych faktów lub stanu prawnego.
§ 3. Zaświadczenie powinno być wydane bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie siedmiu dni.
§ 4. Zaświadczenie wydaje się w formie dokumentu elektronicznego, opatrzonego bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu lub podpisem osobistym, jeżeli zażąda tego osoba ubiegająca się o zaświadczenie.
art. 76 KPA
§ 1. Dokumenty urzędowe sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy państwowe w ich zakresie działania stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzanych przez organy jednostek organizacyjnych lub podmioty, w zakresie poruczonych im z mocy prawa lub porozumienia spraw wymienionych w art. 1 pkt 1 i 4.
§ 3. Przepisy § 1 i 2 nie wyłączają możliwości przeprowadzenia dowodu przeciwko treści dokumentów wymienionych w tych przepisach.
jako dokumentom urzędowym przysługuje im szczególna moc dowodowa. § 1. Dokumenty urzędowe sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy państwowe w ich zakresie działania stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone.
§ 2. Przepis § 1 stosuje się odpowiednio do dokumentów urzędowych sporządzanych przez organy jednostek organizacyjnych lub podmioty, w zakresie poruczonych im z mocy prawa lub porozumienia spraw wymienionych w art. 1 pkt 1 i 4.
§ 3. Przepisy § 1 i 2 nie wyłączają możliwości przeprowadzenia dowodu przeciwko treści dokumentów wymienionych w tych przepisach.
CategoryPrawoAdministracyjne CategorySkrypty
Na tej stronie nie ma komentarzy
