Wersja [4502]
To jest stara wersja SprawaETS31485Omowienie utworzona przez PawelPolakowski, 2008-10-17 01:39:48.
Omówienie orzeczenia ETS C-314/85
autor: Paweł Polakowski
Sprawa miała dwa podstawowe zagadnienia, które wymagały rozstrzygnięcia Trybunału:
1. Oceny, czy sąd krajowy jest uprawniony do stwierdzania nieważności aktów organów wspólnotowych (tu: decyzji Komisji).
2. Oceny dopuszczalności ewentualnej kontroli sądowej przesłanek zastosowania zwolnienia z cła po spełnieniu przesłanek przepisowych
Ad. 1)
W opinii Trybunału jedynym właściwym organem do oceny aktów wydanych przez organy wspólnotowe jest Trybunał.
Przesłankami takiego rozstrzygnięcia była konieczność zagwarantowania jednolitości stosowania prawa wspólnotowego, która byłaby zagrożona w sytuacji rozstrzygania o nieważności aktów wspólnotowych przez sądy krajowe. Sądy krajowe mogą badać zagadnienie ważności takich aktów i w sytuacji wątpliwości kierować sprawę do Trybunału.
Wydaje się że taka wykładnia nie powinna budzić wiekszych zastrzeżeń - z jednej strony chociażby z uwagi na ostateczność rozstrzygnięć Trybunału oraz w świetle chyba już powszechnie uznanej zasady prymatu prawa wspólnotowego nad prawem krajowym.
Ad. 2)
W ocenie Trybunału trybunał może kontrolować zasadność decyzji o odstąpieniu od naliczenia cła.
Wątpliwości powstały w związku z brzmieniem przepisu art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 1697/79, który mówił o możliwości odstąpienia od retrospektywnego pokrycia należności celnych.
Tu Trybunał twardo uznał, że w sytuacji spełnienia przesłanek strona ma prawo do zwolnienia. To jest o tyle istotne, że przepis mówi o możliwości udzielenia zwolnienia, co Trybunał rozumie jako obowiązek udzielenia zwolnienia po spełnieniu warunków. A więc zupełnie inna wykładnia niż w polskich przepisach, np. podatkowych.
Co ciekawe przepisy te sa bardzo podobne do art. 220 ust. 2 WKC
art. 220 WKC
1. Jeżeli kwota należności wynikających z długu celnego nie została zaksięgowana zgodnie z art. 218 i 219 lub została zaksięgowana kwota niższa od prawnie należnej, to zaksięgowania kwoty należności do pokrycia lub pozostającej do pokrycia należy dokonać w terminie dwóch dni, licząc od dnia, w którym organy celne dowiedziały się o tej sytuacji i miały możliwość obliczyć kwotę prawnie należną, jak również określić dłużnika (zaksięgowanie retrospektywne). Termin ten może zostać przedłużony zgodnie z art. 219.
2. Z wyjątkiem przypadków określonych w art. 217 ust. 1 akapit drugi i trzeci zaksięgowania retrospektywnego nie dokonuje się, gdy:
a) pierwotna decyzja o nieksięgowaniu kwoty należności lub zaksięgowaniu kwoty niższej od prawnie należnej została podjęta na podstawie ogólnych przepisów unieważnionych późniejszym orzeczeniem sądowym;
b) kwota należności prawnie należnych nie została zaksięgowana w następstwie błędu samych organów celnych, który to błąd nie mógł zostać w racjonalny sposób wykryty przez płatnika działającego w dobrej wierze i przestrzegającego przepisy obowiązujące w zakresie zgłoszenia celnego;
c) przepisy przyjęte zgodnie z procedurą Komitetu zwalniają organy celne z obowiązku restrospektywnego zaksięgowania należności poniżej określonej kwoty.
, który przewiduje identyczne przesłanki do odstąpienia od naliczenia należności celnych z tą jednak różnicą, że po spełnieniu przesłanek cyt. "retrospektywnego zakśięgowania nie dokonuje się". Prawdopodobnie właśnie z uwagi na orzecznictw Trybunału.1. Jeżeli kwota należności wynikających z długu celnego nie została zaksięgowana zgodnie z art. 218 i 219 lub została zaksięgowana kwota niższa od prawnie należnej, to zaksięgowania kwoty należności do pokrycia lub pozostającej do pokrycia należy dokonać w terminie dwóch dni, licząc od dnia, w którym organy celne dowiedziały się o tej sytuacji i miały możliwość obliczyć kwotę prawnie należną, jak również określić dłużnika (zaksięgowanie retrospektywne). Termin ten może zostać przedłużony zgodnie z art. 219.
2. Z wyjątkiem przypadków określonych w art. 217 ust. 1 akapit drugi i trzeci zaksięgowania retrospektywnego nie dokonuje się, gdy:
a) pierwotna decyzja o nieksięgowaniu kwoty należności lub zaksięgowaniu kwoty niższej od prawnie należnej została podjęta na podstawie ogólnych przepisów unieważnionych późniejszym orzeczeniem sądowym;
b) kwota należności prawnie należnych nie została zaksięgowana w następstwie błędu samych organów celnych, który to błąd nie mógł zostać w racjonalny sposób wykryty przez płatnika działającego w dobrej wierze i przestrzegającego przepisy obowiązujące w zakresie zgłoszenia celnego;
c) przepisy przyjęte zgodnie z procedurą Komitetu zwalniają organy celne z obowiązku restrospektywnego zaksięgowania należności poniżej określonej kwoty.
To jest bardzo ciekawe orzeczenie jeszcze w zakresie wykładni przesłanek zwolnienia z retrospektywnego naliczania należności celnych.
Podstawą był przepis art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 1697/79 cyt.: „właściwe władze mogą odstąpić od retrospektywnego pokrycia należności celnych przywozowych lub wywozowych, jeśli nie zostały one pobrane w wyniku ich własnego błędu, który w normalnych warunkach nie mógł zostać wykryty przez dłużnika i jeśli sam dłużnik działał przy tym w dobrej wierze, przestrzegając w zakresie swojej deklaracji celnej przepisów obowiązującego prawa” (przesłanki identyczne jak te z art. 220 ust. 2 WKC
art. 220 WKC
1. Jeżeli kwota należności wynikających z długu celnego nie została zaksięgowana zgodnie z art. 218 i 219 lub została zaksięgowana kwota niższa od prawnie należnej, to zaksięgowania kwoty należności do pokrycia lub pozostającej do pokrycia należy dokonać w terminie dwóch dni, licząc od dnia, w którym organy celne dowiedziały się o tej sytuacji i miały możliwość obliczyć kwotę prawnie należną, jak również określić dłużnika (zaksięgowanie retrospektywne). Termin ten może zostać przedłużony zgodnie z art. 219.
2. Z wyjątkiem przypadków określonych w art. 217 ust. 1 akapit drugi i trzeci zaksięgowania retrospektywnego nie dokonuje się, gdy:
a) pierwotna decyzja o nieksięgowaniu kwoty należności lub zaksięgowaniu kwoty niższej od prawnie należnej została podjęta na podstawie ogólnych przepisów unieważnionych późniejszym orzeczeniem sądowym;
b) kwota należności prawnie należnych nie została zaksięgowana w następstwie błędu samych organów celnych, który to błąd nie mógł zostać w racjonalny sposób wykryty przez płatnika działającego w dobrej wierze i przestrzegającego przepisy obowiązujące w zakresie zgłoszenia celnego;
c) przepisy przyjęte zgodnie z procedurą Komitetu zwalniają organy celne z obowiązku restrospektywnego zaksięgowania należności poniżej określonej kwoty.
). Przesłankami tymi są:1. Jeżeli kwota należności wynikających z długu celnego nie została zaksięgowana zgodnie z art. 218 i 219 lub została zaksięgowana kwota niższa od prawnie należnej, to zaksięgowania kwoty należności do pokrycia lub pozostającej do pokrycia należy dokonać w terminie dwóch dni, licząc od dnia, w którym organy celne dowiedziały się o tej sytuacji i miały możliwość obliczyć kwotę prawnie należną, jak również określić dłużnika (zaksięgowanie retrospektywne). Termin ten może zostać przedłużony zgodnie z art. 219.
2. Z wyjątkiem przypadków określonych w art. 217 ust. 1 akapit drugi i trzeci zaksięgowania retrospektywnego nie dokonuje się, gdy:
a) pierwotna decyzja o nieksięgowaniu kwoty należności lub zaksięgowaniu kwoty niższej od prawnie należnej została podjęta na podstawie ogólnych przepisów unieważnionych późniejszym orzeczeniem sądowym;
b) kwota należności prawnie należnych nie została zaksięgowana w następstwie błędu samych organów celnych, który to błąd nie mógł zostać w racjonalny sposób wykryty przez płatnika działającego w dobrej wierze i przestrzegającego przepisy obowiązujące w zakresie zgłoszenia celnego;
c) przepisy przyjęte zgodnie z procedurą Komitetu zwalniają organy celne z obowiązku restrospektywnego zaksięgowania należności poniżej określonej kwoty.
- błąd, który spowodował niepokrycie należności, nie mógł zostać wykryty przez dłużnika działającego w dobrej wierze
- deklaracja celna została złożona zgodnie z prawem
- brak pokrycia należności w wyniku błędu organu celnego
Cyt. z wyroku "Z przepisu tego wynika, że w przypadku gdy należności celne zostały naliczone w oparciu o niezweryfikowane dane deklaracji celnej, w późniejszym terminie deklaracja ta może zostać poddana kontroli, a wymiar należności skorygowany. W niniejszej sprawie, jak przyznała to Komisja w uwagach i w odpowiedzi na pytanie Trybunału, deklaracja Foto‑Frost zawierała wszystkie dane faktyczne niezbędne do zastosowania odnośnych przepisów i dane te były prawidłowe. W tych okolicznościach kontrola następcza przeprowadzona przez niemieckie władze celne nie mogła ujawnić żadnych nowych okoliczności faktycznych. A zatem należności celne nie zostały pobrane w momencie przywozu towarów właśnie wskutek początkowego błędu władz celnych w stosowaniu właściwych przepisów."
Taka wykładnia tego warunku mogłaby mieć wplyw na stosowanie prawa celnego.
Jeżeli np. w zgłoszeniu celnym zostało podane zwolnienie celne, zgloszenie celne zostało przyjęte to późniejsza weryfikacja wprawdzie mogłaby doprowadzić do sytuacji, w której organ celny z jednej strony odmówi zastosowania zwolnienia a jednocześnie będzie zmuszony do odstąpienia od wymierzenia należności celnych. Oczywiście przy zachowaniu innych warunków do zwolnienia.
CategoryOrzecznictwo CategoryPrawoEuropejskie CategoryPrawoCelne CategoryGlosy
Na tej stronie nie ma komentarzy
