Protokół zmian strony OchronaWlasnosci
Dodane:
Na podstawie przepisów prawa konstytucyjnego właściciel może kwestionować ingerencję w chronioną sferę prawa własności, np. w drodze skargi konstytucyjnej ({{pu przepis="Art. 79 Konstytucja"}}) skierowanej przeciw aktom naruszającym prawo do własności ({{pu przepis="Art. 64 Konstytucja"}}).
Usunięte:
Dodane:
((1)) Środki konstytucyjnoprawne
((1)) Środki ochrony cywilnej
((1)) Środki administracyjnoprawne
((1)) Środki karnoprawne
((1)) Środki ochrony cywilnej
((1)) Środki administracyjnoprawne
((1)) Środki karnoprawne
Usunięte:
((2)) Środki ochrony cywilnej
((2)) Środki administracyjnoprawne
((2)) Środki karnoprawne
Dodane:
((2)) Środki konstytucyjnoprawne
Na podstawie przepisów prawa konstytucyjnego właściciel może kwestionować ingerencję w chronioną sferę prawa własności, np. w drodze skargi konstytucyjnej skierowanej przeciw aktom naruszającym prawo własności.
Na podstawie przepisów prawa konstytucyjnego właściciel może kwestionować ingerencję w chronioną sferę prawa własności, np. w drodze skargi konstytucyjnej skierowanej przeciw aktom naruszającym prawo własności.
Dodane:
Ochrona własności polega na utrzymaniu stanu prawnego przy wykorzystaniu istniejących i dopuszczalnych środków ochrony prawnej. Każda z gałęzi prawa przewiduje właściwe sobie środki ochrony własności. Generalnie pod pojęciem "środków ochrony własności" należy rozumieć zespół uprawnień, przysługujących właścicielowi w celu skutecznego egzekwowania poszanowania jego prawa przez inne podmioty.
Usunięte:
((1)) Podstawy konstytucyjne
W polskiej konstytucji własność występuje w dwojakiej roli: jako podstawowy element ustroju społeczno-gospodarczego ({{pu przepis="Art. 21 Konstytucja"}}) oraz jako prawo podmiotowe ({{pu przepis="Art. 64 Konstytucja"}}).
((2)) Własność jako zasada ustrojowa
Własność stanowi z jednej podstawę ustroju społeczno-gospodarczego (tzw. obiektywne ujęcie własności), co wynika z {{pu przepis="Art. 21 Konstytucja"}}. Przyjmuje się, iż własność należy rozumieć tu szeroko (BanaszakPrawoKonstytucyjne, wyd. 4 nb. 190). Ponieważ przepis nie rozróżnia form własności, należy przyjąć, iż chodzi o każdy z możliwych typów (własność prywatna, Skarbu Państwa, samorządowa).
Pozbawienie własności (wywłaszczenie) możliwe jest tylko przy zachowaniu warunków określonych w Art. 21 ust. 2, tzn. jeżeli tylko na cele publiczne i wyłącznie za słusznym odszkodowaniem. Szczegóły dot. wywłaszczenia reguluje {{pu przepis="art. 112 UGospNier"}} i nast. Zob. także dokument pt. [[WywlaszczenieNieruchomosci]].
((2)) Własność jako prawo podmiotowe
Deklarację, iż prawo własności jest [[PrawoPodmiotowe prawem podmiotowym]], zawiera {{pu przepis="Art. 64 Konstytucja"}}. Ochrona prawa własności jest natomiast taka sama dla każdego właściciela ({{pu przepis="Art. 64 ust. 2 Konstytucja"}}). Ponieważ przepisy Konstytucji są stosowane bezpośrednio ({{pu przepis="Art. 8 Konstytucja"}}) zapewniają one właścicielowi realną ochronę jego prawa.
Treść prawa własności determinują prawa i obowiązki właściciela. W prawie cywilnym prawa właściciela określa {{pu przepis="art. 140 KC"}}. Dalsze przepisy stanowią bądź to konkretyzację tych uprawnień bądź to ustanawiają obowiązki właściciela (np. znoszenie oddziaływania na własną nieruchomość ({{pu przepis="art. 144 KC"}}), tolerowanie użycia przedmiotu własności (art. 142) czy też wejście na nieruchomość ({{pu przepis="art. 145 KC"}}, {{pu przepis="art. 149 KC"}})).
Z podmiotowego punktu widzenia Konstytucja chroni własność zarówno prywatną (osób fizycznych i prawnych) jak i publiczną (Skarbu Państwa, samorządową).
Pod względem przedmiotowym własność obejmuje szerokie spektrum praw (BanaszakPrawoKonstytucyjne, wyd. 4 nb. 189). Przedmiotem własności mogą być bowiem rzeczy (nieruchomości i ruchomości i prawa (majątkowe i niemajątkowe). Niemniej jednak konieczne jest jeszcze, aby przedmiot własności mógł być przyporządkowany do określonego podmiotu prawa oraz aby podmiot miał możliwość dysponowania przedmiotem własności. Stąd też nie są np. objęte ochroną konstytucyjną własności elementy składowe środowiska, gdyż stanowią one dobra powszechne, które nie dają się przyporządkować indywidualnym podmiotom.
((1)) Środki ochrony własności
Każda z gałęzi prawa przewiduje właściwe sobie środki ochrony własności. Generalnie pod pojęciem "środków ochrony własności" należy rozumieć zespół uprawnień, przysługujących właścicielowi w celu skutecznego egzekwowania poszanowania jego prawa przez inne podmioty.
Dodane:
((2)) Własność jako prawo podmiotowe
Usunięte:
Dodane:
W polskiej konstytucji własność występuje w dwojakiej roli: jako podstawowy element ustroju społeczno-gospodarczego ({{pu przepis="Art. 21 Konstytucja"}}) oraz jako prawo podmiotowe ({{pu przepis="Art. 64 Konstytucja"}}).
((2)) Własność jako zasada ustrojowa
Własność stanowi z jednej podstawę ustroju społeczno-gospodarczego (tzw. obiektywne ujęcie własności), co wynika z {{pu przepis="Art. 21 Konstytucja"}}. Przyjmuje się, iż własność należy rozumieć tu szeroko (BanaszakPrawoKonstytucyjne, wyd. 4 nb. 190). Ponieważ przepis nie rozróżnia form własności, należy przyjąć, iż chodzi o każdy z możliwych typów (własność prywatna, Skarbu Państwa, samorządowa).
Pozbawienie własności (wywłaszczenie) możliwe jest tylko przy zachowaniu warunków określonych w Art. 21 ust. 2, tzn. jeżeli tylko na cele publiczne i wyłącznie za słusznym odszkodowaniem. Szczegóły dot. wywłaszczenia reguluje {{pu przepis="art. 112 UGospNier"}} i nast. Zob. także dokument pt. [[WywlaszczenieNieruchomosci]].
((2)) Własność jako prawo podstawowe
Deklarację, iż prawo własności jest [[PrawoPodmiotowe prawem podmiotowym]], zawiera {{pu przepis="Art. 64 Konstytucja"}}. Ochrona prawa własności jest natomiast taka sama dla każdego właściciela ({{pu przepis="Art. 64 ust. 2 Konstytucja"}}). Ponieważ przepisy Konstytucji są stosowane bezpośrednio ({{pu przepis="Art. 8 Konstytucja"}}) zapewniają one właścicielowi realną ochronę jego prawa.
Treść prawa własności determinują prawa i obowiązki właściciela. W prawie cywilnym prawa właściciela określa {{pu przepis="art. 140 KC"}}. Dalsze przepisy stanowią bądź to konkretyzację tych uprawnień bądź to ustanawiają obowiązki właściciela (np. znoszenie oddziaływania na własną nieruchomość ({{pu przepis="art. 144 KC"}}), tolerowanie użycia przedmiotu własności (art. 142) czy też wejście na nieruchomość ({{pu przepis="art. 145 KC"}}, {{pu przepis="art. 149 KC"}})).
Z podmiotowego punktu widzenia Konstytucja chroni własność zarówno prywatną (osób fizycznych i prawnych) jak i publiczną (Skarbu Państwa, samorządową).
Pod względem przedmiotowym własność obejmuje szerokie spektrum praw (BanaszakPrawoKonstytucyjne, wyd. 4 nb. 189). Przedmiotem własności mogą być bowiem rzeczy (nieruchomości i ruchomości i prawa (majątkowe i niemajątkowe). Niemniej jednak konieczne jest jeszcze, aby przedmiot własności mógł być przyporządkowany do określonego podmiotu prawa oraz aby podmiot miał możliwość dysponowania przedmiotem własności. Stąd też nie są np. objęte ochroną konstytucyjną własności elementy składowe środowiska, gdyż stanowią one dobra powszechne, które nie dają się przyporządkować indywidualnym podmiotom.
((2)) Własność jako zasada ustrojowa
Własność stanowi z jednej podstawę ustroju społeczno-gospodarczego (tzw. obiektywne ujęcie własności), co wynika z {{pu przepis="Art. 21 Konstytucja"}}. Przyjmuje się, iż własność należy rozumieć tu szeroko (BanaszakPrawoKonstytucyjne, wyd. 4 nb. 190). Ponieważ przepis nie rozróżnia form własności, należy przyjąć, iż chodzi o każdy z możliwych typów (własność prywatna, Skarbu Państwa, samorządowa).
Pozbawienie własności (wywłaszczenie) możliwe jest tylko przy zachowaniu warunków określonych w Art. 21 ust. 2, tzn. jeżeli tylko na cele publiczne i wyłącznie za słusznym odszkodowaniem. Szczegóły dot. wywłaszczenia reguluje {{pu przepis="art. 112 UGospNier"}} i nast. Zob. także dokument pt. [[WywlaszczenieNieruchomosci]].
((2)) Własność jako prawo podstawowe
Deklarację, iż prawo własności jest [[PrawoPodmiotowe prawem podmiotowym]], zawiera {{pu przepis="Art. 64 Konstytucja"}}. Ochrona prawa własności jest natomiast taka sama dla każdego właściciela ({{pu przepis="Art. 64 ust. 2 Konstytucja"}}). Ponieważ przepisy Konstytucji są stosowane bezpośrednio ({{pu przepis="Art. 8 Konstytucja"}}) zapewniają one właścicielowi realną ochronę jego prawa.
Treść prawa własności determinują prawa i obowiązki właściciela. W prawie cywilnym prawa właściciela określa {{pu przepis="art. 140 KC"}}. Dalsze przepisy stanowią bądź to konkretyzację tych uprawnień bądź to ustanawiają obowiązki właściciela (np. znoszenie oddziaływania na własną nieruchomość ({{pu przepis="art. 144 KC"}}), tolerowanie użycia przedmiotu własności (art. 142) czy też wejście na nieruchomość ({{pu przepis="art. 145 KC"}}, {{pu przepis="art. 149 KC"}})).
Z podmiotowego punktu widzenia Konstytucja chroni własność zarówno prywatną (osób fizycznych i prawnych) jak i publiczną (Skarbu Państwa, samorządową).
Pod względem przedmiotowym własność obejmuje szerokie spektrum praw (BanaszakPrawoKonstytucyjne, wyd. 4 nb. 189). Przedmiotem własności mogą być bowiem rzeczy (nieruchomości i ruchomości i prawa (majątkowe i niemajątkowe). Niemniej jednak konieczne jest jeszcze, aby przedmiot własności mógł być przyporządkowany do określonego podmiotu prawa oraz aby podmiot miał możliwość dysponowania przedmiotem własności. Stąd też nie są np. objęte ochroną konstytucyjną własności elementy składowe środowiska, gdyż stanowią one dobra powszechne, które nie dają się przyporządkować indywidualnym podmiotom.
Usunięte:
Przesłanki istnienia prawa własności:
1) przedmiot własności,
1) przyporządkowanie do podmiotu prawa oraz
1) możliwość dysponowania przedmiotem własności.
Treść prawa własności determinują prawa i obowiązki właściciela.
Dodane:
//w opracowaniu//
Przesłanki istnienia prawa własności:
1) przedmiot własności,
1) przyporządkowanie do podmiotu prawa oraz
1) możliwość dysponowania przedmiotem własności.
Treść prawa własności determinują prawa i obowiązki właściciela.
Przesłanki istnienia prawa własności:
1) przedmiot własności,
1) przyporządkowanie do podmiotu prawa oraz
1) możliwość dysponowania przedmiotem własności.
Treść prawa własności determinują prawa i obowiązki właściciela.
Usunięte:
Dodane:
==ochrona prawa własności w systemie prawa (ogólnie)==
Własność należy do kategorii praw chronionych już na płaszczyźnie konstytucyjnej. Zasada ochrony własności wynika z {{pu przepis="Art. 21 Konstytucja"}}. Dalszą konkretyzacją tej normy jest {{pu przepis="art. 46 Konstytucja"}}. Natomiast ochrona prawna jest natomiast taka sama dla każdego właściciela ({{pu przepis="Art. 64 ust. 2 Konstytucja"}}). Ponieważ przepisy Konstytucji są stosowane bezpośrednio ({{pu przepis="Art. 8 Konstytucja"}}) zapewniają one właścicielowi realną ochronę jego prawa.
Konstytucyjna treść prawa własności...
((1)) Środki ochrony własności
Każda z gałęzi prawa przewiduje właściwe sobie środki ochrony własności. Generalnie pod pojęciem "środków ochrony własności" należy rozumieć zespół uprawnień, przysługujących właścicielowi w celu skutecznego egzekwowania poszanowania jego prawa przez inne podmioty.
((2)) Środki ochrony cywilnej
((2)) Środki administracyjnoprawne
Optymalnym środkiem z zakresu prawa administracyjnego jest pełnoprawny udział właściciela w postępowaniu administracyjnym, którego efekt mógłby być dla niego niekorzystny. Stroną postępowania administracyjnego może być każdy, czyjego interesu prawnego dotyczy postępowanie ({{pu przepis="art. 28 KPA"}}). Właściciel uzyska więc pożądany status, jeżeli przekonywająco wykaże, iż postępowanie może oddziaływać na jego prawo.
((2)) Środki karnoprawne
W sferze prawa karnego ochronę własności przewiduje XXXV rozdział {{pu akt="KK"}} (art. 278 i nast. KK). Rozdział ten obejmuje przestępstwa przeciwko mieniu, a więc delikty kierujące się przeciw - jeżeli sięgać tu do cywilnoprawnej definicji mienia - własności oraz innym prawom majątkowym. Na pierwszym miejscu przedmiotem ochrony pozostaje jednak własność.
Właścicielowi przychodzi z pomocą aparat państwowy (zasada legalizmu). Tylko w wyjątkowych sytuacjach decyzja co do ścigania jest w rękach pokrzywdzonego (przestępstwa wnioskowe: {{pu przepis="art. 278 § 4 KK"}}, {{pu przepis="art. 279 § 2 KK"}}, {{pu przepis="art. 284 § 4 KK"}}, {{pu przepis="art. 285 § 2 KK"}} i {{pu przepis="art. 286 § 4 KK"}} itp.).
Własność należy do kategorii praw chronionych już na płaszczyźnie konstytucyjnej. Zasada ochrony własności wynika z {{pu przepis="Art. 21 Konstytucja"}}. Dalszą konkretyzacją tej normy jest {{pu przepis="art. 46 Konstytucja"}}. Natomiast ochrona prawna jest natomiast taka sama dla każdego właściciela ({{pu przepis="Art. 64 ust. 2 Konstytucja"}}). Ponieważ przepisy Konstytucji są stosowane bezpośrednio ({{pu przepis="Art. 8 Konstytucja"}}) zapewniają one właścicielowi realną ochronę jego prawa.
Konstytucyjna treść prawa własności...
((1)) Środki ochrony własności
Każda z gałęzi prawa przewiduje właściwe sobie środki ochrony własności. Generalnie pod pojęciem "środków ochrony własności" należy rozumieć zespół uprawnień, przysługujących właścicielowi w celu skutecznego egzekwowania poszanowania jego prawa przez inne podmioty.
((2)) Środki ochrony cywilnej
((2)) Środki administracyjnoprawne
Optymalnym środkiem z zakresu prawa administracyjnego jest pełnoprawny udział właściciela w postępowaniu administracyjnym, którego efekt mógłby być dla niego niekorzystny. Stroną postępowania administracyjnego może być każdy, czyjego interesu prawnego dotyczy postępowanie ({{pu przepis="art. 28 KPA"}}). Właściciel uzyska więc pożądany status, jeżeli przekonywająco wykaże, iż postępowanie może oddziaływać na jego prawo.
((2)) Środki karnoprawne
W sferze prawa karnego ochronę własności przewiduje XXXV rozdział {{pu akt="KK"}} (art. 278 i nast. KK). Rozdział ten obejmuje przestępstwa przeciwko mieniu, a więc delikty kierujące się przeciw - jeżeli sięgać tu do cywilnoprawnej definicji mienia - własności oraz innym prawom majątkowym. Na pierwszym miejscu przedmiotem ochrony pozostaje jednak własność.
Właścicielowi przychodzi z pomocą aparat państwowy (zasada legalizmu). Tylko w wyjątkowych sytuacjach decyzja co do ścigania jest w rękach pokrzywdzonego (przestępstwa wnioskowe: {{pu przepis="art. 278 § 4 KK"}}, {{pu przepis="art. 279 § 2 KK"}}, {{pu przepis="art. 284 § 4 KK"}}, {{pu przepis="art. 285 § 2 KK"}} i {{pu przepis="art. 286 § 4 KK"}} itp.).
Usunięte:
((1)) Środki ochrony cywilnej
Dodane:
- [[OchronaPosiadania ochrony posesoryjnej]].
Usunięte:
Dodane:
- [[OchronaPetytoryjna ochrony petytoryjnej]] albo
- [[OchronaPosesoryjna ochrony posesoryjnej]].
- [[OchronaPosesoryjna ochrony posesoryjnej]].
Usunięte:
- ochrony posesoryjnej.
