Mediacja
A. Ogólna definicja i istota mediacji
Mediacja oznacza dobrowolne i poufne porozumiewanie się stron znajdujących się w konflikcie w obecności bezstronnej i neutralnej trzeciej osoby – mediatora.
Istotą mediacji jest stworzenie warunków do pojednania stron przy ścisłym zaangażowaniu ich własnego działania. Charakterystyczny dla niej jest udział bezstronnej osoby trzeciej, która obowiązana jest zachować w tajemnicy wszelkie fakty i okoliczności, o których dowiedziała się podczas jej prowadzenia. W odróżnieniu od sędziego i arbitra mediator nie rozstrzyga sporu. Jego zadaniem jest ułatwienie komunikacji między stronami. Mediacja ma charakter dobrowolny zarówno co do udziału w niej, jak i akceptacji jej rezultatu.
B. Alternatywna metoda rozwiązywania sporów
Mediacja stanowi podstawową i najbardziej znaną metodę rozwiązywania sporów, na określenie których zbiorczo używa się akronimu ADR (z ang. Alternative Dispute Resolution).
C. Obszar zastosowania
Mediacja znajduje zastosowanie w prawie cywilnym (w tym rodzinnym, pracy, gospodarczym), karnym (w tym w postępowaniu w sprawach nieletnich) i administracyjnym.
CategoryLeksykonM CategoryMediacja
Na tej stronie nie ma komentarzy
