Protokół zmian strony KazusWlasnoscLokali2
Dodane:
Obecnie o umowie deweloperskiej mowa jest w {{pu akt="UOchrPrNabLokMieszk"}}. {{pu przepis="Art. 9 UWłasnLokali"}} nadal jednak obowiązuje w niezmienionej treści, wobec czego powyższe uwagi pozostają aktualne. Nowa ustawa reguluje bowiem sposoby zabezpieczenia praw nabywców lokali (więcej o praktycznych aspektach ustawy {{pu akt="UOchrPrNabLokMieszk"}} zob. MajRejent2012).
Usunięte:
Dodane:
Umowa z 1.3.2003 r. jest natomiast z pewnością umową deweloperską (wg stanu na 2003 r.), tzn. taką, w której właściciel gruntu, zobowiązuje się do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę ({{pu przepis="art. 9 ust. 1 UWłasnLokali"}}). Umowa deweloperska w rozumieniu UWłanLokali wg stanu na 2003 r. jest więc w rzeczywistości umową jedynie zobowiązującą do:
1. wybudowania lokalu,
2. ustanowienia odrębnej własności lokalu (np. na mocy jednostronnego oświadczenia właściciela budynku) i
3. przeniesienia tego prawa na stronę umowy zobowiązującej albo na inną osobę.
Pytanie wobec tego, czy tzw. wówczas umowa deweloperska jest umową zobowiązującą o podwójnym skutku wg {{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}. Umowa deweloperska, określana naonczas także jako umowa realizatorska, nie była umową nazwaną, także na gruncie {{pu przepis="art. 9 UWłasnLokali"}}. Była rodzajem umowy nienazwanej (mieszanej), powstałej ze szczególnego połączenia czynności prawnych podejmowanych w ramach budowlanego procesu inwestycyjnego, w której podstawę i przyczynę działania dewelopera stanowi docelowy zamiar przekazania inwestycji użytkownikowi. Jej źródło stanowiły elementy treści różnych umów nazwanych, które tworzą nierozłączną i jednolitą całość określoną przez wskazany cel gospodarczy. Nadawalo jej to cechy nowości i oryginalności w stosunku do ustawowych typów umów, których elementy zawiera. Nie powoduje ona natomiast ani powstania odrębnej własności ani tym bardziej przejścia prawa własności na nabywcę.
Obecnie o umowie deweloperskiej mowa jest w {{pu akt="UOchrPrNabLokMieszk"}}. {{pu przepis="Art. 9 UWłasnLokali"}} nadal jednak obowiązuje w niezmienionej treści, wobec czego powyższe uwagi pozostają aktualne. Nowa ustawa reguluje bowiem sposoby zabezpieczenia praw nabywców lokali (więcej o praktycznych aspektach ustawy UOchrPrNabLokMieszk zob. MajRejent2012).
1. wybudowania lokalu,
2. ustanowienia odrębnej własności lokalu (np. na mocy jednostronnego oświadczenia właściciela budynku) i
3. przeniesienia tego prawa na stronę umowy zobowiązującej albo na inną osobę.
Pytanie wobec tego, czy tzw. wówczas umowa deweloperska jest umową zobowiązującą o podwójnym skutku wg {{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}. Umowa deweloperska, określana naonczas także jako umowa realizatorska, nie była umową nazwaną, także na gruncie {{pu przepis="art. 9 UWłasnLokali"}}. Była rodzajem umowy nienazwanej (mieszanej), powstałej ze szczególnego połączenia czynności prawnych podejmowanych w ramach budowlanego procesu inwestycyjnego, w której podstawę i przyczynę działania dewelopera stanowi docelowy zamiar przekazania inwestycji użytkownikowi. Jej źródło stanowiły elementy treści różnych umów nazwanych, które tworzą nierozłączną i jednolitą całość określoną przez wskazany cel gospodarczy. Nadawalo jej to cechy nowości i oryginalności w stosunku do ustawowych typów umów, których elementy zawiera. Nie powoduje ona natomiast ani powstania odrębnej własności ani tym bardziej przejścia prawa własności na nabywcę.
Obecnie o umowie deweloperskiej mowa jest w {{pu akt="UOchrPrNabLokMieszk"}}. {{pu przepis="Art. 9 UWłasnLokali"}} nadal jednak obowiązuje w niezmienionej treści, wobec czego powyższe uwagi pozostają aktualne. Nowa ustawa reguluje bowiem sposoby zabezpieczenia praw nabywców lokali (więcej o praktycznych aspektach ustawy UOchrPrNabLokMieszk zob. MajRejent2012).
Usunięte:
1.wybudowania lokalu,
2.ustanowienia odrębnej własności lokalu i (np. na mocy jednostronnego oświadczenia właściciela budynku)
3.przeniesienia tego prawa na stronę umowy zobowiązującej albo na inną osobę.
Pytanie wobec tego, czy umowa deweloperska jest umową zobowiązującą o podwójnym skutku wg {{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}. Umowa deweloperska, określana także jako umowa realizatorska, nie jest umową nazwaną, także na gruncie {{pu przepis="art. 9 UWłasnLokali"}}. Jest rodzajem umowy nienazwanej (mieszanej), powstałej ze szczególnego połączenia czynności prawnych podejmowanych w ramach budowlanego procesu inwestycyjnego, w której podstawę i przyczynę działania dewelopera stanowi docelowy zamiar przekazania inwestycji użytkownikowi. Jej źródło stanowią elementy treści różnych umów nazwanych, które tworzą nierozłączną i jednolitą całość określoną przez wskazany cel gospodarczy. Nadaje jej to cechy nowości i oryginalności w stosunku do ustawowych typów umów, których elementy zawiera. Nie powoduje ona natomiast ani powstania odrębnej własności ani tym bardziej przejścia prawa własności na nabywcę.
Dodane:
Dnia 1.10.2003 r. P i M zawarli notarialną umowę przeniesienia własności lokalu. 10.11.2003 r. M została wpisana do księgi wieczystej. Dnia 1.12.2003 r. P skutecznie uchylił się od skutków oświadczenia woli złożonego 1.3.2003 r.
Ponieważ P skutecznie uchylił się od skutków oświadczenia woli złożonego 1.3.2003 r., umowa zobowiązująca była nieważna //ex tunc//. Tym samym odpadła //causa// dla dokonania rozporządzenia. Tym samym umowa rozporządzająca jest nieważna.
Ponieważ P skutecznie uchylił się od skutków oświadczenia woli złożonego 1.3.2003 r., umowa zobowiązująca była nieważna //ex tunc//. Tym samym odpadła //causa// dla dokonania rozporządzenia. Tym samym umowa rozporządzająca jest nieważna.
Usunięte:
Ponieważ M skutecznie uchyliła się od skutków oświadczenia woli złożonego 1.3.2003 r., umowa zobowiązująca była nieważna ex tunc. Tym samym odpadła kauza dla dokonania rozporządzenia. Tym samym umowa rozporządzająca jest nieważna.
Dodane:
==uwaga, stan faktyczny dotyczy sytuacji sprzed wejścia w życie {{pu akt="UOchrPrNabLokMieszk"}} ==
Dodane:
((1)) STAN FAKTYCZNY
((1)) ROZWIĄZANIE
((2)) Umowa z 1.3.2003 r.
M mogłaby uzyskać prawo własności na mocy umowy z 1.3.2003 r., gdyby była to umowa zobowiązująca do przeniesienia własności w roz. {{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}, gdyż wg zasad umów o podwójnym skutku taka umowa przenosi własność rzeczy (także nieruchomości) na nabywcę solo consensu, a więc z chwilą jej zawarcia.
((3)) umowa o podwójnym skutku
W tym wypadku mamy do czynienia z odrębną własnością lokalu. Prawo to, choć jest to zwyczajna własność w rozumieniu KC, podlega szczególnym regulacjom UWłasnLokali. Ustanowienie odrębnej własności uregulowano w {{pu przepis="art. 7 i nast. UWłasnLokali"}}. Zgodnie z nim możliwe jest ustanowienie odrębnej własności także na mocy umowy.
Ustawa przewiduje dwa rodzaje umów: umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokali ({{pu przepis="art. 8 UWłasnLokali"}}) i umowa deweloperska ({{pu przepis="art. 9 UWłasnLokali"}}). Zwarta przez P i M dnia 1.3.2003 r. umowa nie jest niewątpliwie umową w rozumieniu art. 8, albowiem jej treścią nie było ustanowienie odrębnej własności, ale zobowiązanie się do wybudowania lokalu i późniejsze dopiero przeniesienie prawa odrębnej własności na M.
Umowa z 1.3.2003 r. jest natomiast z pewnością umową deweloperską, tzn. taką, w której właściciel gruntu, zobowiązuje się do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę ({{pu przepis="art. 9 ust. 1 UWłasnLokali"}}). Umowa deweloperska jest więc w rzeczywistości umową jedynie zobowiązującą do:
1.wybudowania lokalu,
2.ustanowienia odrębnej własności lokalu i (np. na mocy jednostronnego oświadczenia właściciela budynku)
3.przeniesienia tego prawa na stronę umowy zobowiązującej albo na inną osobę.
Pytanie wobec tego, czy umowa deweloperska jest umową zobowiązującą o podwójnym skutku wg {{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}. Umowa deweloperska, określana także jako umowa realizatorska, nie jest umową nazwaną, także na gruncie {{pu przepis="art. 9 UWłasnLokali"}}. Jest rodzajem umowy nienazwanej (mieszanej), powstałej ze szczególnego połączenia czynności prawnych podejmowanych w ramach budowlanego procesu inwestycyjnego, w której podstawę i przyczynę działania dewelopera stanowi docelowy zamiar przekazania inwestycji użytkownikowi. Jej źródło stanowią elementy treści różnych umów nazwanych, które tworzą nierozłączną i jednolitą całość określoną przez wskazany cel gospodarczy. Nadaje jej to cechy nowości i oryginalności w stosunku do ustawowych typów umów, których elementy zawiera. Nie powoduje ona natomiast ani powstania odrębnej własności ani tym bardziej przejścia prawa własności na nabywcę.
((3)) wynik tymczasowy
M nie uzyskała więc prawa własności na mocy umowy z dnia 1.3.2003 r.
((2)) Umowa z dnia 1.10.2003 r.
M mogła natomiast nabyć własność 1.10.2003 r., kiedy zawarła z P umowę przenoszącą własność lokalu. Była to umowa rzeczowa (umowa przenosząca własność), o której mowa jest w art. 156 i innych KC. Ta umowa przenosi bezpośrednio własność nabywcę z chwilą jej zawarcia, jeżeli jest skuteczna.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 156 KC"}} i wynikającą z niego zasadą kauzalności ważność umowy przenoszącej własność zależy jednak od ważności zobowiązania (kauzalność materialna).
Ponieważ M skutecznie uchyliła się od skutków oświadczenia woli złożonego 1.3.2003 r., umowa zobowiązująca była nieważna ex tunc. Tym samym odpadła kauza dla dokonania rozporządzenia. Tym samym umowa rozporządzająca jest nieważna.
((1)) WYNIK
((1)) ROZWIĄZANIE
((2)) Umowa z 1.3.2003 r.
M mogłaby uzyskać prawo własności na mocy umowy z 1.3.2003 r., gdyby była to umowa zobowiązująca do przeniesienia własności w roz. {{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}, gdyż wg zasad umów o podwójnym skutku taka umowa przenosi własność rzeczy (także nieruchomości) na nabywcę solo consensu, a więc z chwilą jej zawarcia.
((3)) umowa o podwójnym skutku
W tym wypadku mamy do czynienia z odrębną własnością lokalu. Prawo to, choć jest to zwyczajna własność w rozumieniu KC, podlega szczególnym regulacjom UWłasnLokali. Ustanowienie odrębnej własności uregulowano w {{pu przepis="art. 7 i nast. UWłasnLokali"}}. Zgodnie z nim możliwe jest ustanowienie odrębnej własności także na mocy umowy.
Ustawa przewiduje dwa rodzaje umów: umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokali ({{pu przepis="art. 8 UWłasnLokali"}}) i umowa deweloperska ({{pu przepis="art. 9 UWłasnLokali"}}). Zwarta przez P i M dnia 1.3.2003 r. umowa nie jest niewątpliwie umową w rozumieniu art. 8, albowiem jej treścią nie było ustanowienie odrębnej własności, ale zobowiązanie się do wybudowania lokalu i późniejsze dopiero przeniesienie prawa odrębnej własności na M.
Umowa z 1.3.2003 r. jest natomiast z pewnością umową deweloperską, tzn. taką, w której właściciel gruntu, zobowiązuje się do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę ({{pu przepis="art. 9 ust. 1 UWłasnLokali"}}). Umowa deweloperska jest więc w rzeczywistości umową jedynie zobowiązującą do:
1.wybudowania lokalu,
2.ustanowienia odrębnej własności lokalu i (np. na mocy jednostronnego oświadczenia właściciela budynku)
3.przeniesienia tego prawa na stronę umowy zobowiązującej albo na inną osobę.
Pytanie wobec tego, czy umowa deweloperska jest umową zobowiązującą o podwójnym skutku wg {{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}. Umowa deweloperska, określana także jako umowa realizatorska, nie jest umową nazwaną, także na gruncie {{pu przepis="art. 9 UWłasnLokali"}}. Jest rodzajem umowy nienazwanej (mieszanej), powstałej ze szczególnego połączenia czynności prawnych podejmowanych w ramach budowlanego procesu inwestycyjnego, w której podstawę i przyczynę działania dewelopera stanowi docelowy zamiar przekazania inwestycji użytkownikowi. Jej źródło stanowią elementy treści różnych umów nazwanych, które tworzą nierozłączną i jednolitą całość określoną przez wskazany cel gospodarczy. Nadaje jej to cechy nowości i oryginalności w stosunku do ustawowych typów umów, których elementy zawiera. Nie powoduje ona natomiast ani powstania odrębnej własności ani tym bardziej przejścia prawa własności na nabywcę.
((3)) wynik tymczasowy
M nie uzyskała więc prawa własności na mocy umowy z dnia 1.3.2003 r.
((2)) Umowa z dnia 1.10.2003 r.
M mogła natomiast nabyć własność 1.10.2003 r., kiedy zawarła z P umowę przenoszącą własność lokalu. Była to umowa rzeczowa (umowa przenosząca własność), o której mowa jest w art. 156 i innych KC. Ta umowa przenosi bezpośrednio własność nabywcę z chwilą jej zawarcia, jeżeli jest skuteczna.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 156 KC"}} i wynikającą z niego zasadą kauzalności ważność umowy przenoszącej własność zależy jednak od ważności zobowiązania (kauzalność materialna).
Ponieważ M skutecznie uchyliła się od skutków oświadczenia woli złożonego 1.3.2003 r., umowa zobowiązująca była nieważna ex tunc. Tym samym odpadła kauza dla dokonania rozporządzenia. Tym samym umowa rozporządzająca jest nieważna.
((1)) WYNIK
Usunięte:
((1)) Rozwiązanie
((2)) Umowa z 1.3.2003 r.
M mogłaby uzyskać prawo własności na mocy umowy z 1.3.2003 r., gdyby była to umowa zobowiązująca do przeniesienia własności w roz. {{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}, gdyż wg zasad umów o podwójnym skutku taka umowa przenosi własność rzeczy (także nieruchomości) na nabywcę solo consensu, a więc z chwilą jej zawarcia.
((3)) umowa o podwójnym skutku
W tym wypadku mamy do czynienia z odrębną własnością lokalu. Prawo to, choć jest to zwyczajna własność w rozumieniu KC, podlega szczególnym regulacjom UWłasnLokali. Ustanowienie odrębnej własności uregulowano w {{pu przepis="art. 7 i nast. UWłasnLokali"}}. Zgodnie z nim możliwe jest ustanowienie odrębnej własności także na mocy umowy.
Ustawa przewiduje dwa rodzaje umów: umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokali ({{pu przepis="art. 8 UWłasnLokali"}}) i umowa deweloperska ({{pu przepis="art. 9 UWłasnLokali"}}). Zwarta przez P i M dnia 1.3.2003 r. umowa nie jest niewątpliwie umową w rozumieniu art. 8, albowiem jej treścią nie było ustanowienie odrębnej własności, ale zobowiązanie się do wybudowania lokalu i późniejsze dopiero przeniesienie prawa odrębnej własności na M.
Umowa z 1.3.2003 r. jest natomiast z pewnością umową deweloperską, tzn. taką, w której właściciel gruntu, zobowiązuje się do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę ({{pu przepis="art. 9 ust. 1 UWłasnLokali"}}). Umowa deweloperska jest więc w rzeczywistości umową jedynie zobowiązującą do:
1.wybudowania lokalu,
2.ustanowienia odrębnej własności lokalu i (np. na mocy jednostronnego oświadczenia właściciela budynku)
3.przeniesienia tego prawa na stronę umowy zobowiązującej albo na inną osobę.
Pytanie wobec tego, czy umowa deweloperska jest umową zobowiązującą o podwójnym skutku wg {{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}. Umowa deweloperska, określana także jako umowa realizatorska, nie jest umową nazwaną, także na gruncie {{pu przepis="art. 9 UWłasnLokali"}}. Jest rodzajem umowy nienazwanej (mieszanej), powstałej ze szczególnego połączenia czynności prawnych podejmowanych w ramach budowlanego procesu inwestycyjnego, w której podstawę i przyczynę działania dewelopera stanowi docelowy zamiar przekazania inwestycji użytkownikowi. Jej źródło stanowią elementy treści różnych umów nazwanych, które tworzą nierozłączną i jednolitą całość określoną przez wskazany cel gospodarczy. Nadaje jej to cechy nowości i oryginalności w stosunku do ustawowych typów umów, których elementy zawiera. Nie powoduje ona natomiast ani powstania odrębnej własności ani tym bardziej przejścia prawa własności na nabywcę.
((3)) wynik tymczasowy
M nie uzyskała więc prawa własności na mocy umowy z dnia 1.3.2003 r.
((2)) Umowa z dnia 1.10.2003 r.
M mogła natomiast nabyć własność 1.10.2003 r., kiedy zawarła z P umowę przenoszącą własność lokalu. Była to umowa rzeczowa (umowa przenosząca własność), o której mowa jest w art. 156 i innych KC. Ta umowa przenosi bezpośrednio własność nabywcę z chwilą jej zawarcia, jeżeli jest skuteczna.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 156 KC"}} i wynikającą z niego zasadą kauzalności ważność umowy przenoszącej własność zależy jednak od ważności zobowiązania (kauzalność materialna).
Ponieważ M skutecznie uchyliła się od skutków oświadczenia woli złożonego 1.3.2003 r., umowa zobowiązująca była nieważna ex tunc. Tym samym odpadła kauza dla dokonania rozporządzenia. Tym samym umowa rozporządzająca jest nieważna.
((2)) Wynik
Dodane:
CategoryKazusyWlasnoscLokali
Usunięte:
Dodane:
==kauzalność umów o ustanowienie odrębnej własności lokalu==
Dodane:
CategoryWlasnoscLokali CategoryKazusyWlasnoscLokali
