====Wyrok SN z 25.10.2012, IV CSK 145/12====

**dane orzeczenia:**  wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 2012 r., sygn. akt: IV CSK 145/12

**publikacja:** 
	- Orzecznictwo Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z 2013 nr 5, poz. 66, str. 72
	- LEX b.d.
	- LEGALIS 
	- MoP 2013 nr 11, str. 590

**teza:**
	1) Prawo wodne stanowi lex specialis wobec prawa cywilnego i przewiduje w stosunku do bliżej w nim określonych urządzeń wodnych postawionych na gruncie pokrytym wodą bieżącą wyjątek od zasady superficies solo cedit. Konsekwentnie należy przyjąć, że Prawo wodne normuje nie tylko odmiennie w stosunku do prawa cywilnego uprawnienia własnościowe do określonych w nim urządzeń wodnych, ale także, że ze względu na dominację interesu publicznego - regulacja ta jest wyczerpująca. Oznacza to, że zrzeczenie się przez stronę prawa wieczystego użytkowania ma znaczenie tylko w stosunku do rezygnacji z użytkowanego wieczyście gruntu, a nie w stosunku do postawionego na nim urządzenia wodnego. Ten bowiem pozostaje w dalszym ciągu własnością strony, do czasu zadysponowania nim w sposób określony w art. 139 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2005 r Nr 239, poz. 2019 ze zm.).
	1) Jaz wodny, wybudowany na podstawie pozwolenia wodno-prawnego na dnie rzeki przez użytkownika wieczystego gruntu, pozostaje własnością tego użytkownika także w razie zrzeczenia się przez niego prawa wieczystego użytkowania.

**cytowane przepisy:**
	- {{pu przepis="art. 139 PrWodn"}}
	- {{pu przepis="art. 46 KC"}}, {{pu przepis="art. 235 KC"}}

**omówienie:**

**uzasadnienie** 
----
CategoryOrzecznictwoSaduNajwyzszego CategoryPrawoWodne CategoryUzytkowanieWieczyste