Wersja [4458]
To jest stara wersja SprawaETS31485 utworzona przez PawelPolakowski, 2008-10-14 22:36:25.
Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich z dnia 22 października 1987 r.
Sprawa 314/85, Foto-Frost, z siedzibą w Ammersbek przeciwko Hauptzollamt Lübeck-Ost
A. Publikacja
Treść orzeczenia dostępna jest:
- na stronie EUR-Lex tutaj i w j.polskim tutaj
- w bazie LexPolonica pod nr 1152201
- w "Zbiorze Orzeczeń Trybunału i Sądu Pierwszej Instancji" 1987 r. str. 04199
B. Zawartość
1. Streszczenie orzeczenia
Źródłem tekstu orzeczenia jest strona ETS podana powyżej.
2. Cytowane artykuły
- art. 177 traktatu EWG (obecnie art. 234 TWE
art. 234 TWE
Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w trybie prejudycjalnym:
a) o wykładni niniejszego Traktatu;
b) o ważności i wykładni aktów przyjętych przez instytucje Wspólnoty i EBC;
c) o wykładni statutów organów utworzonych aktem Rady, gdy te statuty to przewidują.
W przypadku gdy pytanie z tym związane jest podniesione przed sądem jednego z Państw Członkowskich, sąd ten może, jeśli uzna, że decyzja w tej kwestii jest niezbędna do wydania wyroku, zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości z wnioskiem o rozpatrzenie tego pytania.
W przypadku gdy takie pytanie jest podniesione w sprawie zawisłej przed sądem krajowym, którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu według prawa wewnętrznego, sąd ten jest zobowiązany wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości.
)Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w trybie prejudycjalnym:
a) o wykładni niniejszego Traktatu;
b) o ważności i wykładni aktów przyjętych przez instytucje Wspólnoty i EBC;
c) o wykładni statutów organów utworzonych aktem Rady, gdy te statuty to przewidują.
W przypadku gdy pytanie z tym związane jest podniesione przed sądem jednego z Państw Członkowskich, sąd ten może, jeśli uzna, że decyzja w tej kwestii jest niezbędna do wydania wyroku, zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości z wnioskiem o rozpatrzenie tego pytania.
W przypadku gdy takie pytanie jest podniesione w sprawie zawisłej przed sądem krajowym, którego orzeczenia nie podlegają zaskarżeniu według prawa wewnętrznego, sąd ten jest zobowiązany wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości.
- art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1697/79 z dnia 24 lipca 1979 r. w sprawie odzyskiwania, po dokonaniu odprawy celnej, należności celnych przywozowych lub wywozowych, które nie były wymagane od osoby odpowiedzialnej za ich uiszczenie, za towary zgłoszone do procedury celnej przewidującej obowiązek uiszczenia takich należności (Dz. Urz. WE L 1979.197.1)
- rozporządzenie Komisji nr 1573/80 z dnia 20 czerwca 1980 r. ustanawiającym przepisy wykonawcze do art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 1697/79 (Dz. Urz. WE L 1980.161.1)
- Protokół z dnia 25 marca 1957 r. dotyczącego niemieckiego handlu wewnętrznego i zagadnień pokrewnych, a także w przedmiocie ważności decyzji, skierowanej do Republiki Federalnej Niemiec w dniu 6 maja 1983 r.
- art. 20 Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości EWG
3. Powołane orzeczenia
- orzeczenie z dnia 13 maja 1981 r. w sprawie 66/80 International Chemical Corporation, Rec. 1981 r. str. 01191
- wyrok z dnia 23 kwietnia 1986 r. w sprawie 294/83 Parti écologiste „Les Verts” przeciwko Parlamentowi Europejskiemu, Rec. 1986 r. str. 01339
C. Omówienie
Sprawa miała dwa podstawowe zagadnienia, które wymagały rozstrzygnięcia Trybunału:
1. Oceny, czy sąd krajowy jest uprawniony do stwierdzania nieważności aktów organów wspólnotowych (tu: decyzji Komisji).
W opinii Trybunału jedynym właściwym organem jest Trybunał. Przesłankami takiego rozstrzygnięcia była konieczność zagwarantowania jednolitości stosowania prawa wspólnotowego, która byłaby zagrożona w sytuacji rozstrzygania o nieważności aktów wspólnotowych przez sądy krajowe. Sądy krajowe mogą badać zagadnienie ważności takich aktów i w sytuacji wątpliwości kierować sprawę do Trybunału.
2. Oceny dopuszczalności ewentualnej kontroli sądowej przesłanek zastosowania zwolnienia z cła po spełnieniu przesłanek przepisowych
Wątpliwości powstały w związku z brzmieniem przepisu art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 1697/79, który mówił o możliwości odstąpienia od retrospektywnego pokrycia należności celnych.
Tu Trybunał twardo uznał, że w sytuacji spełnienia przesłanek strona ma prawo do zwolnienia. To jest o tyle istotne, że przepis mówi o możliwości udzielenia zwolnienia, co Trybunał rozumie jako obowiązek udzielenia zwolnienia po spełnieniu warunków. A więc zupełnie inna wykładnia niż w polskich przepisach, np. podatkowych.
Co ciekawe przepisy te sa bardzo podobne do art. 220 ust. 2 lit. b WKC, który przewiduje identyczne przesłanki do odstąpienia od naliczenia należności celnych z tą jednak różnicą, że po spełnieniu przesłanek cyt. "retrospektywnego zakśięgowania nie dokonuje się".
To jest bardzo ciekawe orzeczenie jeszcze w zakresie wykładni przesłanek zwolnienia.
Podstawą zastosowania zwolnienia był przepis art. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 1697/79 cyt.: „właściwe władze mogą odstąpić od retrospektywnego pokrycia należności celnych przywozowych lub wywozowych, jeśli nie zostały one pobrane w wyniku ich własnego błędu, który w normalnych warunkach nie mógł zostać wykryty przez dłużnika i jeśli sam dłużnik działał przy tym w dobrej wierze, przestrzegając w zakresie swojej deklaracji celnej przepisów obowiązującego prawa” (przesłanki identyczne jak te z art. 220 ust. 2 lit. b WKC). Przesłankami są:
- błąd, który spowodował niepokrycie należności, nie mógł zostać wykryty przez dłużnika działającego w dobrej wierze
- deklaracja celna została złożona zgodnie z prawem
- brak pokrycia należności w wyniku błędu organu celnego
Taka wykładnia tego warunku mogłaby mieć wplyw na stosowanie prawa celnego.
Jeżeli np. w zgłoszeniu celnym zostało podane zwolnienie celne, zgloszenie celne zostało przyjęte to późniejsza weryfikacja mogłaby doprowadzić do sytuacji, w której organ celny z jednej strony odmówi zastosowania zwolnienia a jednocześnie będzie zmuszony do odstąpienia od wymierzenia należności celnych. Oczywiście przy zachowaniu innych warunków do zwolnienia.
kategorie
Orzecznictwo Prawo europejskie Prawo celne
Na tej stronie nie ma komentarzy