Wiki source for RodzajePosiadania
====Rodzaje posiadania====
((1)) Posiadanie samoistne i zależne
Podstawowy podział przyjęty został w {{pu przepis="art. 336 KC"}}:
- [[PosiadanieSamoistne posiadanie samoistne]],
- [[PosiadanieZalezne posiadanie zależne]].
Ten podział ma szczególne znaczenie przy nabyciu własności przez zasiedzenie, gdyż tylko posiadacz samoistny może w ten sposób uzyskać własność.
((1)) Posiadanie w dobrej wierze i w złej wierze
Posiadaczem w dobrej wierze jest podmiot, mający usprawiedliwione okolicznościami przekonanie, iż jego posiadanie jest zgodne z prawem. Zgodnie z treścią {{pu przepis="art. 7 KC"}} należy domniemywać, iż posiadanie jest w dobrej wierze.
Dobrą wiarę wyłącza natomiast wiedza posiadacza, o okolicznościach świadczących o nieprawidłowości posiadania. Nie będzie także posiadaczem w dobrej wierze osoba, która mogła się z łatwością dowiedzieć o tym, iż posiadanie w rzeczywistości jej nie przysługuje.
Zła wiara posiadacza uniemożliwia nabycie własności ruchomości przez zasiedzenie ({{pu przepis="art. 174 KC"}}). W przypadku nieruchomości powoduje natomiast wydłużenie terminów zasiedzenia ({{pu przepis="art. 172 § 2 KC"}}). Ponadto dobra lub zła wiara ma wpływ na zasady rozliczeń pomiędzy właścicielem i posiadaczem ({{pu przepis="art. 224 KC"}} i nast.).
((1)) Posiadanie prawne i bezprawne
Posiadanie prawne ma miejsce, gdy stan faktycznego władztwa pokrywa się z uprawnieniem do władania tą rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 938). Generalnie należy - zgodnie z odpowiednim domniemaniem zawartym w {{pu przepis="art. 341 KC"}} - wychodzić z założenia, iż posiadanie jest zgodne z prawem.
Brak uprawnienia do władania rzeczą powoduje powstanie [[RoszczenieWindykacyjne roszczenia windykacyjnego]] ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) oraz [[RoszczeniaUzupelniajace roszczeń uzupełniających]].
((1)) Posiadanie niewadliwe i wadliwe
Posiadanie niewadliwe zachodzi wówczas, gdy posiadacz nabył swoje posiadanie w sposób [[NabyciePierwotne pierwotny]] albo skutecznie nabył posiadanie od dotychczasowego posiadacza (przez przeniesienia posiadania albo w drodze spadkobrania), por. DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 938. Z posiadaniem wadliwym mamy zatem do czynienia, gdy okoliczności prowadzące do nabycia posiedzenia obarczone były wadą, która generalnie powinna spowodować niemożność nabycia posiadania, jednak przepisy szczególne zezwoliły na nabycie posiadania (np. objęcie rzeczy w posiadanie w drodze czynu zabronionego (kradzieży, przywłaszczenia)).
((1)) Posiadanie pośrednie i bezpośrednie
Posiadanie bezpośrednie polega na tym, iż władztwo nad rzeczą sprawuje bezpośrednio.
Pośrednim posiadaczem jest podmiot, który oddał rzecz posiadaną we władanie innego podmiotu. Wg {{pu przepis="art. 337 KC"}} posiadacz samoistny jest posiadaczem samoistnym nawet wtedy, gdy oddał rzecz w posiadanie zależne. Nie jest jednak już wówczas posiadaczem bezpośrednim, ale pośrednim.
----
CategoryPosiadanie
((1)) Posiadanie samoistne i zależne
Podstawowy podział przyjęty został w {{pu przepis="art. 336 KC"}}:
- [[PosiadanieSamoistne posiadanie samoistne]],
- [[PosiadanieZalezne posiadanie zależne]].
Ten podział ma szczególne znaczenie przy nabyciu własności przez zasiedzenie, gdyż tylko posiadacz samoistny może w ten sposób uzyskać własność.
((1)) Posiadanie w dobrej wierze i w złej wierze
Posiadaczem w dobrej wierze jest podmiot, mający usprawiedliwione okolicznościami przekonanie, iż jego posiadanie jest zgodne z prawem. Zgodnie z treścią {{pu przepis="art. 7 KC"}} należy domniemywać, iż posiadanie jest w dobrej wierze.
Dobrą wiarę wyłącza natomiast wiedza posiadacza, o okolicznościach świadczących o nieprawidłowości posiadania. Nie będzie także posiadaczem w dobrej wierze osoba, która mogła się z łatwością dowiedzieć o tym, iż posiadanie w rzeczywistości jej nie przysługuje.
Zła wiara posiadacza uniemożliwia nabycie własności ruchomości przez zasiedzenie ({{pu przepis="art. 174 KC"}}). W przypadku nieruchomości powoduje natomiast wydłużenie terminów zasiedzenia ({{pu przepis="art. 172 § 2 KC"}}). Ponadto dobra lub zła wiara ma wpływ na zasady rozliczeń pomiędzy właścicielem i posiadaczem ({{pu przepis="art. 224 KC"}} i nast.).
((1)) Posiadanie prawne i bezprawne
Posiadanie prawne ma miejsce, gdy stan faktycznego władztwa pokrywa się z uprawnieniem do władania tą rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 938). Generalnie należy - zgodnie z odpowiednim domniemaniem zawartym w {{pu przepis="art. 341 KC"}} - wychodzić z założenia, iż posiadanie jest zgodne z prawem.
Brak uprawnienia do władania rzeczą powoduje powstanie [[RoszczenieWindykacyjne roszczenia windykacyjnego]] ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) oraz [[RoszczeniaUzupelniajace roszczeń uzupełniających]].
((1)) Posiadanie niewadliwe i wadliwe
Posiadanie niewadliwe zachodzi wówczas, gdy posiadacz nabył swoje posiadanie w sposób [[NabyciePierwotne pierwotny]] albo skutecznie nabył posiadanie od dotychczasowego posiadacza (przez przeniesienia posiadania albo w drodze spadkobrania), por. DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 938. Z posiadaniem wadliwym mamy zatem do czynienia, gdy okoliczności prowadzące do nabycia posiedzenia obarczone były wadą, która generalnie powinna spowodować niemożność nabycia posiadania, jednak przepisy szczególne zezwoliły na nabycie posiadania (np. objęcie rzeczy w posiadanie w drodze czynu zabronionego (kradzieży, przywłaszczenia)).
((1)) Posiadanie pośrednie i bezpośrednie
Posiadanie bezpośrednie polega na tym, iż władztwo nad rzeczą sprawuje bezpośrednio.
Pośrednim posiadaczem jest podmiot, który oddał rzecz posiadaną we władanie innego podmiotu. Wg {{pu przepis="art. 337 KC"}} posiadacz samoistny jest posiadaczem samoistnym nawet wtedy, gdy oddał rzecz w posiadanie zależne. Nie jest jednak już wówczas posiadaczem bezpośrednim, ale pośrednim.
----
CategoryPosiadanie
