Alle Kategorien:
 Baza informacji o EUWT
 Komentarze nt. EUWT
 Bibliografia EUWT
 Orzecznictwo dotyczące EUWT
 Prawo o EUWT
  E U W T Zagadnienia Ogolne
  E U W T Zagadnienia Prakt...
  Gospodarka Komunalna
  Gospodarka Przestrzenna
  Miedzynarodowe Prawo Admi...
  Zwiazek Celowy
Inhaltsverzeichnis des Artikels

Schemat: dopuszczalność pomocy publicznej


A. UWAGI OGÓLNE
Poniżej przedstawione zostaną poszczególne kroki, dzięki którym łatwiejsze stanie się ustalenie, czy udzielone wsparcie ma charakter pomocy publicznej, która wymaga notyfikacji.

W zasadzie każda pomoc spełniająca kryteria opisane w art. 107 ust. 1 TFUE stanowi niedozwolone wsparcie dla przedsiębiorstw. Takie wsparcie nie może być udzielone zanim Komisja nie wyrazi swojej zgody (Art. 108 ust. 3 zd. 3 TFUE). Pomoc udzielona pomimo braku pozytywnej decyzji Komisji podlega zwrotowi.

B. POMOC PUBLICZNA
W pierwszej kolejności należy ustalić, czy faktycznie mamy do czynienia z pomocą publiczną. Konieczne jest wiec zbadanie, czy udzielone wsparcie spełnia przesłanki wynikające z definicji pomocy publicznej. Pojęcie pomocy publicznej zostało wyjaśnione w osobnym dokumencie.

C. WYŁĄCZENIA
Następnie należy ustalić, czy nie zachodzi jedna z przesłanek uzasadniających wyłączenie spod pojęcia niedozwolonej pomocy publicznej. Obecnie znane są trzy grupy wyłączeń:
  1. art. 107 ust. 2 TFUE lub
  2. kryteria orzeczenia Altmark-Trans.

1. Dozwolona ex lege pomoc publiczna
W razie spełnienia jednej z przesłanek przewidzianych w art. 107 ust. 2 TFUE wsparcie uznaje się z mocy prawa za dopuszczalne.
Więcej o zwolnieniach ustawowych w osobnym dokumencie.

2. Kryteria wynikające z orzeczenia Altmark-Trans
Wyrok ETS z dnia 24.7.2003, sygn. C-280/00 (Altmark Trans), Zb. Orz. 2003, S. I-07747; ECLI:EU:C:2003:415
Wreszcie wsparcie nie stanowi pomocy publicznej wymagającej notyfikacji, gdy spełnia kryteria przewidziane w orzeczeniu Altmark-Trans. ETS orzekł, że nie stanowi pomocy publicznej świadczenie wzajemne za świadczenia przedsiębiorstw-beneficjentów, która spełnia kumulatywnie cztery kryteria pod kątem (a) powierzenia, (b) uprzedniości, (c) niezbędności i (d) efektywności.
Więcej o tych kryteriach w osobnym dokumencie.


D. WYŁĄCZENIA BLOKOWE (GBER)
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 651/2014 z dnia 17 czerwca 2014 r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107
i 108 Traktatu (Dz. Urz. L 187 z 26.6.2014, str. 1 i nast.)
Wyłączone z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 108 ust. 3 TFUE są programy pomocy, pomoc indywidualna przyznana w ramach programów pomocy oraz pomoc ad hoc, jeżeli spełniają wszystkie warunki określone w rozdziale I rozporządzenia 651/2014 oraz szczególne warunki dotyczące właściwej kategorii pomocy ustanowione w rozdziale III rozporządzenia 651/2014. Taka pomoc jest bowiem zgodna z rynkiem wewnętrznym w rozumieniu art. 107 ust. 2 lub 3 TFUE. Zwolnienia blokowe obejmują większość sektorów gospodarki (wyłączenia w art. 1 ust. 2 rozp. 65172014). Pomoc, która spełnia wszystkie warunki — zarówno ogólne, jak i szczegółowe — ustanowione w cytowanym rozporządzeniu w odniesieniu do odpowiednich kategorii pomocy, jest wyłączona z obowiązku zgłoszenia ustanowionego w art. 108 ust. 3 TFUE (preambuła, nr 6).
Rozporządzenie ma zastosowanie jedynie do pomocy, w przypadku której można dokładnie obliczyć z wyprzedzeniem ekwiwalent dotacji brutto bez konieczności przeprowadzania oceny ryzyka („pomoc przejrzysta”).
Więcej na ten temat w osobnym dokumencie.


E. POMOC DE MINIMIS
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de
minimis (Dz.Urz. Nr L 352/ z dnia 24.12.2013, str. 1 i nast.)
W zasadzie niezależnie od obszaru wsparcia (poza wyjątkami przewidzianymi w art. 1 rozporządzenia 1407/2013), środki pomocy nie spełniają wszystkich kryteriów określonych w art. 107 ust. 1 TFUE i dlatego są zwolnione z wymogu zgłoszenia przewidzianego w art. 108 ust. 3 TFUE, jeżeli spełniają warunki określone we wspomnianym rozporządzeniu.
Dozwolona jest zatem przyznana przez państwo członkowskie jednemu przedsiębiorstwu o ile nie przekracza 200 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych. W przypadku przedsiębiorstwa prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie drogowego transportu towarów pomoc nie może przekroczyć 100 000 EUR w okresie trzech lat podatkowych i nie może zostać wykorzystana na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów (art. 3 rozp. 1407/2013).
Więcej o zasadach udzielania pomocy de minimis w osobnym dokumencie.


F. POMOC W ZAMIAN ZA ŚWIADCZENIE UOIG
Kolejnym krokiem, jaki należy zbadać w celu ustalenia, czy pomoc publiczna wymaga notyfikacji, jest sprawdzenie, czy wsparcie nie stanowi rekompensaty w zamian za świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym (UOIG).
1. Zwolnienia na mocy rozporządzenia de minimis w UOIG
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 360/2012 z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis przyznawanej przedsiębiorstwom wykonującym usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym (Dz.Urz. UE Nr L 114 z dnia 26.4.2012, str. 8 i nast.)
Nie wymaga zgłoszenia pomoc publiczna przyznawana z tytułu wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, która spełnia warunki art. 2 ust. 2-8 rozporządzenia Komisji (UE) 360/2012. Jednym z nich jest ograniczenie, wedle którego pomoc dla jednego przedsiębiorstwa nie może przekroczyć 500.000 € przez dowolny okres w ciągu trzech lat budżetowych (art. 2 ust. 2 rozp. 360/2012). Dodatkowo zwolnienie de minimis dotyczy tylko tzw. pomocy przejrzystej w rozumieniu art. 2 ust. 4. Udzielona pomoc spełnia to kryterium, gdy możliwe jest dokładne obliczenie z góry ekwiwalentu dotacji brutto bez potrzeby przeprowadzania oceny ryzyka.
Więcej o zasadach udzielania pomocy de minimis w UOIG w osobnym dokumencie.

2. Zwolnienia na mocy decyzji Komisji
DECYZJA KOMISJI z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym 2012/21/UE ( Dz.Urz UE Nr L 7 z dnia 11.1.2012 r., str. 3 i nast.)
Nie wymaga notyfikacji pomoc publiczna udzielona przedsiębiorstwu, mieszcząca się w ramach art. 106 ust. 2 TFUE. Zakłada się, że ten wymóg jest spełniony, jeżeli pomoc odpowiada kryteriom wyszczególnionym w decyzji Komisji z dnia 20.12.2011 r. Pomoc spełniająca powyższe kryteria jest zgodna z rynkiem wewnętrznym i jest zwolniona z obowiązku uprzedniego zgłoszenia wg art. 108 ust. 3 Traktatu (Art. 3 Decyzji).
Więcej o zasadach przewidzianych w decyzji Komisji w osobnym dokumencie.
3. Zasady ramowe
Komunikat Komisji – Zasady ramowe Unii Europejskiej dotyczące pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych (2011) (Dz.Urz. Nr C 8 z dnia 11.1.2012, str. 15-22)
Z kolei pomoc spełniająca kryteria w Komunikacie Komisji – Zasady ramowe (2011) stanowi pomoc publiczną wymagają notyfikacji Komisji, która jednakże może być uznana przez Komisję za zgodną z zasadami rynku wewnętrznego, o ile spełnia wymagania tam przewidziane.
Więcej o zasadach ramowych w osobnym dokumencie.


G. FAKULTATYWNE PRZESŁANKI TFUE
Ponadto na mocy art. 107 ust. 3 TFUE wsparcie może zostać uznane prze Komisję za uzasadnione i tym samym dozwolone w przypadku wystąpienia jednej ze wskazanych tam okoliczności.
1. Orzecznictwo dotyczące wykładni art. 107 ust. 3 TFUE
Więcej o zwolnieniach fakultatywnych w osobnym dokumencie.

CategoryPomocPubliczna
Na tej stronie nie ma komentarzy