Wersja [10937]
To jest stara wersja KazusRoszczeniaUzupelniajace6 utworzona przez MarcinKrzymuski, 2009-12-04 22:29:55.
Kazus nr 6 z zakresu prawa rzeczowego
roszczenia posiadacza rzeczy o zwrot nakładów
kazus nr 4 z zestawu 7/2009
A. Stan faktyczny
A jest właścicielami samochodu osobowego. Dnia 11.5.2005 r. samochód został skradziony przez C., który miesiąc później zbył auto na rzecz – będącego w dobrej wierze – D. Dnia 13.4.2007 r. A wytoczył D powództwo o wydanie samochodu. D odmawia, twierdząc, że zatrzymuje samochód do czasu, aż zostaną mu zwrócone koszty poniesionych nakładów w postaci:
- nowego lakieru (grudzień 2006 r. - konieczne w celu ochrony auta przed korozją),
- alufelg (na miejsce dotychczasowych felg stalowych – marzec 2007, zwiększały wartość auta o 500 zł, obecnie bez wpływu na wartość),
- złocona gałka dźwigni zmiany biegów (wrzesień 2007 – cena 1500 zł),
- opony zimowe i nowych części do silnika (listopad 2007 r.).
Czy A może domagać się wydania auta?
B. Rozwiązanie
Roszczenie A przeciw D z art. 222 § 1 KC
art. 222 KC
§ 1. Właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.
§ 2. Przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.
§ 1. Właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.
§ 2. Przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.
1. Własność A
D nie nabył własności auta, albowiem w chwili zgłoszenia roszczenia nie upłynął trzyletnie termin, o którym mowa jest w art. 169 § 2 KC
art. 169 KC
§ 1. Jeżeli osoba nie uprawniona do rozporządzania rzeczą ruchomą zbywa rzecz i wydaje ją nabywcy, nabywca uzyskuje własność z chwilą objęcia rzeczy w posiadanie, chyba że działa w złej wierze.
§ 2. Jednakże gdy rzecz zgubiona, skradziona lub w inny sposób utracona przez właściciela zostaje zbyta przed upływem lat trzech od chwili jej zgubienia, skradzenia lub utraty, nabywca może uzyskać własność dopiero z upływem powyższego trzyletniego terminu. Ograniczenie to nie dotyczy pieniędzy i dokumentów na okaziciela ani rzeczy nabytych na urzędowej licytacji publicznej lub w toku postępowania egzekucyjnego.
.§ 1. Jeżeli osoba nie uprawniona do rozporządzania rzeczą ruchomą zbywa rzecz i wydaje ją nabywcy, nabywca uzyskuje własność z chwilą objęcia rzeczy w posiadanie, chyba że działa w złej wierze.
§ 2. Jednakże gdy rzecz zgubiona, skradziona lub w inny sposób utracona przez właściciela zostaje zbyta przed upływem lat trzech od chwili jej zgubienia, skradzenia lub utraty, nabywca może uzyskać własność dopiero z upływem powyższego trzyletniego terminu. Ograniczenie to nie dotyczy pieniędzy i dokumentów na okaziciela ani rzeczy nabytych na urzędowej licytacji publicznej lub w toku postępowania egzekucyjnego.
2. Władanie rzeczą przez D
D włada samochodem sprawując nad nim bezpośrednią pieczę.
3. Brak skutecznego względem A uprawnienia do władania rzeczą
D mógłby się powołać na przysługujące mu wobec A roszczenia o zwrot nakładów. Uprawnienie do władania rzeczą wynikałoby wówczas z art. 461 § 1 KC
art. 461 KC
§ 1. Zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać aż do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej (prawo zatrzymania).
§ 2. Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajętych, wydzierżawionych lub użyczonych.
§ 3. (uchylony).
.§ 1. Zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać aż do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej (prawo zatrzymania).
§ 2. Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajętych, wydzierżawionych lub użyczonych.
§ 3. (uchylony).
Nakładami są wydatki poniesione na rzecz (do których nie należy cena jej nabycia) (WitczakKawalkoSkrypt, str. 73) [por. niem. Verwendung ].
Na mocy art. 226 KC
art. 226 KC
§ 1. Samoistny posiadacz w dobrej wierze może żądać zwrotu nakładów koniecznych o tyle, o ile nie mają pokrycia w korzyściach, które uzyskał z rzeczy. Zwrotu innych nakładów może żądać o tyle, o ile zwiększają wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi. Jednakże gdy nakłady zostały dokonane po chwili, w której samoistny posiadacz w dobrej wierze dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, może on żądać zwrotu jedynie nakładów koniecznych.
§ 2. Samoistny posiadacz w złej wierze może żądać jedynie zwrotu nakładów koniecznych, i to tylko o tyle, o ile właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie jego kosztem.
samoistny posiadacz w dobrej wierze może wymagać zwrotu nakładów, o ile znajdują zastosowanie pozostałe przesłanki tego przepisu, różne w zależności od rodzaju przepisu.§ 1. Samoistny posiadacz w dobrej wierze może żądać zwrotu nakładów koniecznych o tyle, o ile nie mają pokrycia w korzyściach, które uzyskał z rzeczy. Zwrotu innych nakładów może żądać o tyle, o ile zwiększają wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi. Jednakże gdy nakłady zostały dokonane po chwili, w której samoistny posiadacz w dobrej wierze dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, może on żądać zwrotu jedynie nakładów koniecznych.
§ 2. Samoistny posiadacz w złej wierze może żądać jedynie zwrotu nakładów koniecznych, i to tylko o tyle, o ile właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie jego kosztem.
a. nakłady konieczne
Nakładów koniecznych (niem. notwendige Verwendungen) można żądać, jeżeli nie mają pokrycia w korzyściach, które posiadacz uzyskał z rzeczy. Nakładami koniecznymi są nakłady niezbędne do utrzymania rzeczy w należytym stanie i do korzystania z rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem (WitczakKawalkoSkrypt, ibidem).
W niniejszym kazusie D poniósł nakłady konieczne:
- koszty lakieru - gdyż poniesiony w celu ochrony przed korozją;
- koszty opon zimowych - poniesiony w celu możliwości jeżdżenia autem.
b. inne nakłady
Zwrot innych nakładów można się domagać tylko wówczas, gdy zwiększają wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi i zostały poniesione, zanim posiadacz w dobrej wierze dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy (zd. 2). Innymi nakładami są:
- nakłady użyteczne (niem. nützliche Verwendungen) - wydatki podwyższające funkcjonalność rzeczy bądź zwiększają komfort korzystania z niej,
- nakłady zbytkowne (niem. Luxusverwendungen) - służące wyłącznie celom luksusowym.
Nakład na alufelgi jest nakładem użytecznym. Wprawdzie nakład ten został poniesiony przed wytoczeniem powództwa, ale nie zwiększa wartości auta w chwili jego wydania, a więc również nie podlega zwrotowi, art. 226 § 1 zd. 2 KC
art. 226 KC
§ 1. Samoistny posiadacz w dobrej wierze może żądać zwrotu nakładów koniecznych o tyle, o ile nie mają pokrycia w korzyściach, które uzyskał z rzeczy. Zwrotu innych nakładów może żądać o tyle, o ile zwiększają wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi. Jednakże gdy nakłady zostały dokonane po chwili, w której samoistny posiadacz w dobrej wierze dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, może on żądać zwrotu jedynie nakładów koniecznych.
§ 2. Samoistny posiadacz w złej wierze może żądać jedynie zwrotu nakładów koniecznych, i to tylko o tyle, o ile właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie jego kosztem.
.§ 1. Samoistny posiadacz w dobrej wierze może żądać zwrotu nakładów koniecznych o tyle, o ile nie mają pokrycia w korzyściach, które uzyskał z rzeczy. Zwrotu innych nakładów może żądać o tyle, o ile zwiększają wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi. Jednakże gdy nakłady zostały dokonane po chwili, w której samoistny posiadacz w dobrej wierze dowiedział się o wytoczeniu przeciwko niemu powództwa o wydanie rzeczy, może on żądać zwrotu jedynie nakładów koniecznych.
§ 2. Samoistny posiadacz w złej wierze może żądać jedynie zwrotu nakładów koniecznych, i to tylko o tyle, o ile właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie jego kosztem.
4. Wynik
D przysługuje prawo zatrzymania rzeczy z art. 461 § 1 KC
art. 461 KC
§ 1. Zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać aż do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej (prawo zatrzymania).
§ 2. Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajętych, wydzierżawionych lub użyczonych.
§ 3. (uchylony).
, wobec czego A nie ma skutecznego roszczenia windykacyjnego.§ 1. Zobowiązany do wydania cudzej rzeczy może ją zatrzymać aż do chwili zaspokojenia lub zabezpieczenia przysługujących mu roszczeń o zwrot nakładów na rzecz oraz roszczeń o naprawienie szkody przez rzecz wyrządzonej (prawo zatrzymania).
§ 2. Przepisu powyższego nie stosuje się, gdy obowiązek wydania rzeczy wynika z czynu niedozwolonego albo gdy chodzi o zwrot rzeczy wynajętych, wydzierżawionych lub użyczonych.
§ 3. (uchylony).
CategoryKazusyRoszczeniaUzupelniajace
Na tej stronie nie ma komentarzy
