Wiki source for KazusNabycieWlasnosciNieruchomosci6
=====Kazus nr 6 z zakresu nabycia własności nieruchomości====
==nabycie nieruchomości w dobrej wierze od nieuprawnionego, pozorność umowy==
((1)) Stan faktyczny
Dnia 1.2.2006 r. A i B zawarli umowę darowizny nieruchomości położonej w Słubicach. W rzeczywistości, w celu uniknięcia opłat i podatków, była to umowa sprzedaży nieruchomości, za którą B miał zapłacić A 200.000 zł. Notariusz nie był poinformowany o faktycznej treści umowy. Po wpisaniu B do księgi wieczystej nieruchomości, w dniu 7.7.2007 na mocy umowy notarialnej B sprzedał nieruchomość C za cenę 300.000 zł.
W 2008 r. A, który do tej pory nie otrzymał od B zapłaty za nieruchomość żąda od C zwrotu działki. C odmawia i utrzymuje, że stał się jej właścicielem.
B zniknął wraz z pieniędzmi od C i nie można go odnaleźć.
//Kto jest właścicielem nieruchomości?//
((1)) Rozwiązanie
Na początku właścicielem był A.
((2)) Transakcja A i B z 1.2.2006
Mógł jednak utracić własność na skutek zawartej dnia 1.2.2006 umowy z B. Generalnie umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości przenosi własność na nabywcę //solo consensu//, jeżeli ustawa lub strony skutku rozporządzającego nie wyłączyły ({{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}). Brak jest informacji co do tego, czy nieruchomość podlegała szczególnym regulacjom (prawo pierwokupu) oraz co do wyłączenia przez same strony skutku rozporządzającego. Ponieważ darowizna jest umową zobowiązującą do przeniesienia własności dnia 1.2.2006 A mógł więc utracić własność na rzecz B.
Skutek rozporządzający może jednak wystąpić jedynie wówczas, gdy zobowiązanie do przeniesienia własności było skuteczne (por. {{pu przepis="art. 156 KC"}}). Umowa przenosząca własność musi być bowiem umową ważną.
W tym wypadku istnieją wątpliwości co do skuteczności umowy darowizny, albowiem była ona umową pozorną, dokonaną dla ukrycia umowy sprzedaży. Zgodnie z {{pu przepis="art. 83 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli złożone dla pozoru jest nieważne. Tym samym umowa darowizny jest nieważna.
Należy jednak rozważyć, czy ważna jest umowa ukryta (dyssymulowana), czyli w tym wypadku umowa sprzedaży. Jej ważność ocenia się według właściwości tej czynności ({{pu przepis="art. 83 § 1 zd. 2 KC"}}). W tym wypadku rozstrzygające będzie przyjęcie koncencji odrębności czynności pozornej i ukrytej. Przegląd wcześniejszych i obecnych koncepcji przedstawił Sąd Najwyższy w [[UchwalaSNIIICZP2109 uchwale z dnia 22.5.2009, III CZP21/09]]. W uchwale tej, odnosząc się do wykładni {{pu przepis="art. 83 § 1 KC"}}, SN uznał, iż w przypadku dwóch odrębnych czynności (tam: umowa sprzedaży i dożywocia, tu: umowa sprzedaży i darowizny) umowa dyssymulowana jest nieważna.
Zgodnie z wykładnią SN umowa sprzedaży jest więc również nieważna z uwagi na niedochowanie formy aktu notarialnego. Sąd odrzucił koncepcję "użyczenia formy" przez umowę darowizny ukrytej umowie sprzedaży.
B nie nabył tym samym własności nieruchomości.
((2)) Transakcja B i C z 7.7.2007
Mimo to A mógł utracić własność nieruchomości na rzecz C na skutek umowy sprzedaży z dnia 7.7.2007, jeżeli C nabył nieruchomość w dobrej wierze od nieuprawnionego ({{pu przepis="art. 5 UKsWieczHip"}}). Przesłanki nabycia nieruchomości w dobrej wierze przedstawione zostały w skrypcie: RekojmiaWiaryPublicznejKsiagWieczystych. Wszystkie zostały spełnione, wobec czego dnia 7.7.2007 właścicielem nieruchomości stał się C.
((2)) Wynik
A nie jest właścicielem nieruchomości. Od 7.7.2007 jest nim C.
((1)) Schemat Taris(R)
Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?root=2237 schemat Taris(R)]]
----
CategoryKazusyNabycieWlasnosciNieruchomosci CategoryWadyOswiadczeniaWoli
==nabycie nieruchomości w dobrej wierze od nieuprawnionego, pozorność umowy==
((1)) Stan faktyczny
Dnia 1.2.2006 r. A i B zawarli umowę darowizny nieruchomości położonej w Słubicach. W rzeczywistości, w celu uniknięcia opłat i podatków, była to umowa sprzedaży nieruchomości, za którą B miał zapłacić A 200.000 zł. Notariusz nie był poinformowany o faktycznej treści umowy. Po wpisaniu B do księgi wieczystej nieruchomości, w dniu 7.7.2007 na mocy umowy notarialnej B sprzedał nieruchomość C za cenę 300.000 zł.
W 2008 r. A, który do tej pory nie otrzymał od B zapłaty za nieruchomość żąda od C zwrotu działki. C odmawia i utrzymuje, że stał się jej właścicielem.
B zniknął wraz z pieniędzmi od C i nie można go odnaleźć.
//Kto jest właścicielem nieruchomości?//
((1)) Rozwiązanie
Na początku właścicielem był A.
((2)) Transakcja A i B z 1.2.2006
Mógł jednak utracić własność na skutek zawartej dnia 1.2.2006 umowy z B. Generalnie umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości przenosi własność na nabywcę //solo consensu//, jeżeli ustawa lub strony skutku rozporządzającego nie wyłączyły ({{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}). Brak jest informacji co do tego, czy nieruchomość podlegała szczególnym regulacjom (prawo pierwokupu) oraz co do wyłączenia przez same strony skutku rozporządzającego. Ponieważ darowizna jest umową zobowiązującą do przeniesienia własności dnia 1.2.2006 A mógł więc utracić własność na rzecz B.
Skutek rozporządzający może jednak wystąpić jedynie wówczas, gdy zobowiązanie do przeniesienia własności było skuteczne (por. {{pu przepis="art. 156 KC"}}). Umowa przenosząca własność musi być bowiem umową ważną.
W tym wypadku istnieją wątpliwości co do skuteczności umowy darowizny, albowiem była ona umową pozorną, dokonaną dla ukrycia umowy sprzedaży. Zgodnie z {{pu przepis="art. 83 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli złożone dla pozoru jest nieważne. Tym samym umowa darowizny jest nieważna.
Należy jednak rozważyć, czy ważna jest umowa ukryta (dyssymulowana), czyli w tym wypadku umowa sprzedaży. Jej ważność ocenia się według właściwości tej czynności ({{pu przepis="art. 83 § 1 zd. 2 KC"}}). W tym wypadku rozstrzygające będzie przyjęcie koncencji odrębności czynności pozornej i ukrytej. Przegląd wcześniejszych i obecnych koncepcji przedstawił Sąd Najwyższy w [[UchwalaSNIIICZP2109 uchwale z dnia 22.5.2009, III CZP21/09]]. W uchwale tej, odnosząc się do wykładni {{pu przepis="art. 83 § 1 KC"}}, SN uznał, iż w przypadku dwóch odrębnych czynności (tam: umowa sprzedaży i dożywocia, tu: umowa sprzedaży i darowizny) umowa dyssymulowana jest nieważna.
Zgodnie z wykładnią SN umowa sprzedaży jest więc również nieważna z uwagi na niedochowanie formy aktu notarialnego. Sąd odrzucił koncepcję "użyczenia formy" przez umowę darowizny ukrytej umowie sprzedaży.
B nie nabył tym samym własności nieruchomości.
((2)) Transakcja B i C z 7.7.2007
Mimo to A mógł utracić własność nieruchomości na rzecz C na skutek umowy sprzedaży z dnia 7.7.2007, jeżeli C nabył nieruchomość w dobrej wierze od nieuprawnionego ({{pu przepis="art. 5 UKsWieczHip"}}). Przesłanki nabycia nieruchomości w dobrej wierze przedstawione zostały w skrypcie: RekojmiaWiaryPublicznejKsiagWieczystych. Wszystkie zostały spełnione, wobec czego dnia 7.7.2007 właścicielem nieruchomości stał się C.
((2)) Wynik
A nie jest właścicielem nieruchomości. Od 7.7.2007 jest nim C.
((1)) Schemat Taris(R)
Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?root=2237 schemat Taris(R)]]
----
CategoryKazusyNabycieWlasnosciNieruchomosci CategoryWadyOswiadczeniaWoli
